Κεφάλαιον 2 Συνέχεια από το κεφάλαιον 1
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
«ΕΠΕΙΔΉ ΤΟΎΤΟ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ΠΑΝ ΤΟΥ AΝΘΡΏΠΟΥ»
«Πόσον μεγάλη είναι η αγαθότης σου, την οποίαν εφύλαξας εις τους φοβουμένους σε και ενήργησας εις τους ελπίζοντας επί σε έμπροσθεν των υιών των ανθρώπων» (Ψαλ.31:19)
Πρόσθετοι λόγοι που πρέπει να φοβούμεθα τον Θεόν
Οι βασικοί λόγοι για τους οποίους πρέπει να φοβούμεθα τον Θεόν έχουν ήδη αναφερθεί αλλά θα ήθελα να προσθέσω μερικούς ακόμα:
- Δεν έχουμε να κάνουμε με έναν «Θεούλη» ή με τον «Χριστούλη» αλλά με Κύριον τον Θεόν μας ο οποίος είναι Θεός των θεών και Κύριος των κυρίων, Θεός μέγας, ισχυρός και φοβερός, μη αποβλέπων εις πρόσωπον μηδέ λαμβάνων δώρον (Δευτ.10:17).
- Η δημιουργία του κόσμου. Ο Θεός είναι ο δημιουργός του κόσμου, του σύμπαντος! Σταθείτε και σκεφθείτε! Ο άνθρωπος μπορεί να παράγει πλαστικά φύλλα φυτών και λουλουδιών αλλά δεν μπορεί να τους δώσει ζωή! Μπορεί να κάνει ανθρώπους ρομπότ αλλά δεν μπορεί να τους δώσει ζωή! Μόνον ο Θεός δίνει ζωή. ΑΥΤΟΣ είναι η μόνη πηγή ζωής! Ο άνθρωπος μπορεί να κάνει πολλά πράγματα αλλά μπορεί επίσης να καταστρέψει και παν ό,τι έχει ζωή μέσα του, δοσμένη από τον Θεόν! Σταθείτε και σκεφθείτε!
- Η αγάπη Του για μας: «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν.3:16) και
- Η συγχώρηση των αμαρτιών μας: «Παρά σοι όμως είναι συγχώρησις, διά να σε φοβώνται» (Ψαλ.130:4). Πώς είναι δυνατόν να μη Τον φοβάται κανείς; Τι θα γίνουμε εάν δεν συγχωρήσει τις αμαρτίες μας;
Κάνε μας Πατέρα μας, Σε παρακαλούμε, εν τω ονόματι του Κυρίου Ιησού Χριστού, ό,τι θέλεις να γίνουμε!
Ο φόβος του Θεού είναι βασικής σημασίας
Ο λόγος του Θεού λέγει: «Φοβερόν είναι το να πέση τις εις χείρας Θεού ζώντος» (Εβρ.10:31) και «Διότι ο Θεός ημών είναι πυρ καταναλίσκον» (Εβρ.12:29). Ο σεβασμός και το δέος προς τον Θεόν επηρεάζει τις ζωές μας. Ο φόβος του Θεού και η αγάπη προς τον Θεόν δεν αποκλείουν άλληλες. Τα παιδιά, κατά κανόνα, φοβούνται τους γονείς τους, αλλά, συγχρόνως τους αγαπούν. Εάν αυτά τα δύο στοιχεία συνυπάρχουν τα παιδιά μεγαλώνουν κανονικά και έχουν υγιή φυσική, ψυχική και διανοητική ανάπτυξη. Τούτο ισχύει και ως προς τον ουράνιον Πατέρα μας. Τότε ΕΚΕΙΝΟΣ μπορεί να μας ευλογεί από πάσης πλευράς. Οι αληθείς πιστοί διδάσκουν τα παιδιά τους τον φόβον του Θεού και την αγάπη του Θεού διότι, «Ιδού, ο οφθαλμός του Κυρίου είναι επί τους φοβουμένους αυτόν· επί τους ελπίζοντας επί το έλεος αυτού» (Ψαλ.33:18).
Με αυτές τις σκέψεις μέσα στην καρδιά μου εζήτησα εδώ και πολλά χρόνια από τον Ουράνιο Πατέρα μας να με διδάξει τον φόβον Του. Πιστεύω ότι ο Κύριος απήντησε στην προσευχή μου με έναν παράξενο και απροσδόκητον τρόπον: Όπως εδιάβαζα εντόνως και επανειλημμένως την Αγία Γραφή και έβλεπα είτε τις κρίσεις είτε τις ευλογίες που ακολουθούσαν μια λέξη, μια πράξη ή μια σκέψη των ανθρώπων για τους οποίους η Βίβλος ομιλεί, η ψυχή μου κατελήφθη από βαθειά αίσθηση ευσεβούς φόβου. Το πρώτο πράγμα που έκανα όταν εννόησα τη σπουδαιότητα του φόβου του Θεού ήταν να διερωτηθώ μήπως και εγώ υποστώ παρόμοιες συνέπειες από μιά κάποια κακή ή εσφαλμένη εκλογή ή λόγο ή πράξη ή σκέψη. Γι’αυτό καί Του εζήτησα να μου δείξει πώς Εκείνος με βλέπει, ποιός είμαι στα μάτια Του. Ένα αίτημα που επαναλαμβάνω συχνά: «ό,τι δεν βλέπω, συ δίδαξόν με· εάν έπραξα ανομίαν, δεν θέλω πράξει πλέον» (Ιώβ 34:32) ! Διδάχθηκα τον φόβον του Κυρίου (Ψαλ.34:11), με τον ίδιο τρόπο που η αστυνομία διδάσκει τους οδηγούς αυτοκινήτων να οδηγούν με σύνεση, με τη βοήθεια εικόνων δυστυχημάτων κατά μήκος των αυτοκινητόδρομων…» Ιδού μερικά παραδείγματα:
Αρνητικές περιπτώσεις:
- Η πράξη απιστίας του Ισραήλ στην Κάδης-Βαρνή: Για μια πράξη απιστίας στην Κάδης, ο λαός Ισραήλ έπλανάτο επί σαράντα έτη στην έρημο και δεν εισήλθε στην κατάπαυση του Θεού! Ας φοβηθούμε, λοιπόν, ενώ μένει και σ’εμάς ευκαιρία να εισέλθουμε στην κατάπαυσή Του, φανεί κάποιος από εμάς να τη στερείται… (Εβρ.4:1-6).
- Ο Ναδάβ και ο Αβιού, οι γιοί του Ααρών, που θανατώθηκαν επειδή έβαλαν θυμίαμα στα θυμιατήρια τους και χρησιμοποίησαν ‘ξένον πυρ’, μη επιτρεπόμενον ενώπιον του Κυρίου, αντίθετο προς την εντολήν Του (Λευιτ.10:1)…
- Διάφοροι βασιλείς του Ισραήλ: Πόσον αυστηρά αντιμετωπίστηκαν από τον Θεόν διότι, τη στιγμή του κινδύνου, ζητούσαν βοήθεια από άλλους ειδωλολάτρες βασιλείς ή και έκαναν συμμαχίες με άλλους κακούς βασιλείς ή έστελναν να ρωτήσουν θεούς άλλων εθνών για να τους συμβουλευθούν εάν επρόκειτο θεραπευθούν από τις ασθένειές τους κ.λπ. (2Βασ.1:2-8)!
- Ο Δαβίδ, ο οποίος υπέστη – κατά χάριν, επειδή ο Θεός συγχώρησε τη φοβερή αμαρτία του και ο ίδιος δεν θανατώθηκε – μια πολλαπλή τιμωρία!… (2Σαμ.12:5-13). Ας μη ξεχνούμε δε ότι ο Δαβίδ φοβήθηκε τον Θεόν την ημέρα κατά την οποίαν η Κύριος επάταξε τον Ουζά… για ασήμαντη στα μάτια μας αιτία! Δεν ετόλμησε να βάλει στον οίκον Του την κιβωτόν του Θεού (1Χρον.13:11-12)
- Ο άρχων σύμβουλος του βασιλιά, ο οποίος κατεπατήθη υπό του λαού εν τη πύλη, και απέθανε διότι δεν επίστευσε ότι ο Θεός θα μπορούσε να δώσει τροφή και απελευθέρωση στον πολιορκούμενο λαό (2Βασ.7:1-20).
- Ο Ησαύ, ο οποίος δεν μπόρεσε να εύρει τόπον μετανοίας, αν και εξεζήτησε αυτήν μετά δακρύων, επειδή για ένα ‘πινάκιον φακής’επούλησε με περιφρόνηση τα πρωτοτόκιά του (Εβρ.12:16).
- Ο Ναβουχοδονόσορ που ‘πλήρωσε’ με επτά έτη τρέλλας μια μεγαλομανή και αλαζονική του σκέψη… (Δαν.4:30-33).
- Ο Ζαχαρίας, που έμεινε άλαλος για μήνες… επειδή δεν επίστευσε τα λόγια του αγγέλου που θα εκπληρούντο «στον καιρόν τους» (Λουκ.1:18-20).
- Ο Ανανίας και η Σαπφείρα: Τι φρικτό τέλος είχαν επειδή είπαν ένα ψέμα και προσποιήθηκαν ότι είναι πνευματικοί! Ένα ψέμα, που, στα μάτια μας, είναι ένα απλό ψέμα αλλά στα μάτια του Θεού ήταν ένα ψέμα προς το Άγιον Πνεύμα! (Πράξ.5:1-11).
- Ο λαός Ισραήλ πώς τιμωρήθηκε για τις αμαρτίες του! Και τί θα ειπούμε για τον λόγον που είπε: «…το αίμα αυτού ας ήναι εφ’ημάς και επί τα τέκνα ημών» (Ματ.27:25 και 23:35). Ο λαός «το πλήρωσε» καθ’όλους τους προηγούμενους αιώνες. Και στον 20όν αιώνα, με το ‘ολοκαύτωμα’που ο Χίτλερ διέπραξε. Ο Θεός θα μας κρίνει για κάθε λόγο αργό… αλλά και θα μας ανταμείψει επίσης ακόμη και για ένα ποτήρι δροσερού νερού… Ποιός μπορεί, λοιπόν, να περιφρονήσει την ημέρα των μικρών πραγμάτων; (Ματ.12:36-37· 10:42 και Ζαχ.4:10).
Συμπέρασμα: Εκεί όπου δεν υπάρχει ο φόβος του Θεού, εκεί υπάρχουν:
Υπερηφάνεια, ψέματα, βία, αδικία, απιστία, συνομωσία, κακία, μικροπρέπεια, διχόνοια, κ.λπ. «Ταύτα τα εξ μισεί ο Κύριος, επτά μάλιστα βδελύττεται η ψυχή αυτού· οφθαλμούς υπερηφάνους, γλώσσαν ψευδή και χείρας εκχεούσας αίμα αθώον, καρδίαν μηχανευομένην λογισμούς κακούς, πόδας τρέχοντας ταχέως εις το κακοποιείν, μάρτυρα ψευδή λαλούντα ψεύδος και τον εμβάλλοντα έριδας μεταξύ αδελφών» (Παρ.6:16-19).
Επιπλέον των προαναφερθεισών περιπτώσεων θα ήθελα να αναφέρω μιά περίπτωση ιδιαιτέρας σημασίας. Εκείνην του Μωυσή:
- Ο Μωυσής: Είδα τον τρόπο με τον οποίον ο Κύριος τον μεταχειρίστηκε όταν έκανε ένα λάθος. Εθύμωσε μαζί του (Δευτ.1:37), επειδή αντί να λαλήσει προς εκείνον τον βράχο, όπως διατάχτηκε να κάνει, εχτύπησε το βράχο δύο φορές με τη ράβδο του. Επίσης, επειδή μίλησε στο λαό σαν αυτοί, ο Μωυσής και ο Ααρών, και όχι ο Θεός, επρόκειτο να κάνουν το βράχο να εκβγάλει ύδωρ. Καμία αναφορά του ονόματος του Κυρίου για το θαύμα! (Αριθ.20:8-12). Ο Θεός του στέρησε την ευλογία να τον εισαγάγει στη Γην της Επαγγελίας. Ήταν ο Μωυσής ένας άπιστος ή ένας κακός άνθρωπος; Εντούτοις, ο Θεός υπήρξε τόσον αυστηρός μαζί του! Δεν υπήκουσε ακριβώς στις οδηγίες του Θεού (Ψαλ.119:3). Ταπεινά ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω πλήρως τη σοβαρότητα της πράξης του και της αυστηρότητας του Θεού. Αλλά το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνω με κάνει για να είμαι περισσότερο έμφοβος…
Θετικές περιπτώσεις:
- Ο Αβραάμ: Ο ευσεβής φόβος του Αβραάμ τον οδήγησε σε μεγάλη πίστη και τον ώθησε να κάνει μια πράξη υπακοής άνευ προηγουμένου: Να δεχθεί να πάρει την απόφαση να θυσιάσει τον μονογενή υιόν του (Γέν.22:12). Συνεπεία της ευσεβούς επιλογής του εγεννήθησαν εξ ενός μάλιστα νενεκρωμένου καθώς τα άστρα του ουρανού κατά το πλήθος, και ως η άμμος η παρά το χείλος της θαλάσσης, ήτις δεν δύναται να αριθμηθεί. Έγινε ο πατέρας της πίστεως και όλων των πιστών (Εβρ.11:8-12).
- Ο Ιωσήφ δεν τόλμησε να διαπράξει μια τόσον μεγάλη αμαρτία κατά του Θεού, αν και νέος και επειράσθη με έναν τέτοιο προκλητικό τρόπο από τη σύζυγο του Αιγυπτίου! Εφοβείτο τον Θεόν! (Γέν.39:9). Και τό ήξευρε! Το είπε μια ημέρα στους αδελφούς του που είχαν έλθει στην Αίγυπτο να αγοράσουν τροφές! (Γέν.42:18). Τότε είπα μές στην καρδιά μου: «Εμείς αμαρτάνομε σε σένα, Πατέρα μας, για πράγματα πολύ μικροτέρας σπουδαιότητος. Πώς είναι λοιπόν ο φόβος Σου μέσα μας; Βοήθησέ μας, Κύριε, Σε παρακαλούμε!»
- Ο Φινεές, για την πράξη ζήλου και δικαιοσύνης και ιερής αγανακτήσεως κατά του κακού παρέμεινε εις μνημόσυνον αιώνιον… Ανταμείφθηκε: Του εδόθη διαθήκη ειρήνης και συνεχούς ιεροσύνης… (Αριθ.25:7-13).
- Ο Νεεμίας, ο οποίος, αν και κυβερνήτης, δεν θέλησε ποτέ να είναι βάρος στον λαόν του· ενήργησε με αυτόν τον τρόπον λόγω του φόβου του Θεού. Ο φόβος του Θεού και η ευσέβεια συμβαδίζουν! Οποία νοοτροπία! Είθε και εμείς, Κύριε, να γίνουμε άνθρωποι που δεν θα γινόμαστε βάρος ή δεν θα καταπιέζομε ούτε τον πλησίον μας ούτε τα μέλη της οικογένειάς μας. Είθε να γίνουμε άνθρωποι τέτοιας πνευματικής αξιοπρέπειας! Ω΄, εάν είχαμε τέτοιους πολιτικούς και πνευματικούς ηγέτας! (Νεεμ.5:15). Ο Θεός εξετάζει την καρδία… Αλλά, μην ξεχνούμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν αυτό που είναι σωστό αλλά όχι με ‘τελεία καρδία’… (2Χρον.25:2). Είθε ο Κύριος μας Ιησούς να μας βοηθήσει να είμαστε προσεκτικοί στον τρόπον που ζούμε και χτίζουμε… (1Κορ.3:10).
- Ο Ιώβ: Η πηγή του αμέμπτου και ευθέως χαρακτήρος του ως και της αποφυγής παντός κακού εκ μέρους αυτού του ανθρώπου του Θεού, καθώς επίσης και της επιγνώσεως ότι ζούσε στην παρουσία του Θεού και «κάτω» από το βλέμμα Του, ήταν μόνον ο φόβος του Θεού στην καρδιά του! (Ιώβ 1:1, 8). Είθε ένας τέτοιος χαρακτήρας να διαμορφωθεί και σ΄εμάς!
- Ο Κορνήλιος: Η πηγή της ευσέβειας αυτού του ευσεβούς ανθρώπου, των συνεχών προσευχών του και των ελεημοσυνών του προς τους ανθρώπους ήταν μόνον ο φόβος του Θεού (Πράξ.10:2). Είθε η ίδια συμπεριφορά να διαμορφωθεί μέσα μας, Κύριε!
- Η γυναίκα, που έχυσε επί τον Ιησούν το μύρον και που εσκούπισε τα πόδια του με τα μαλλιά της! Η πράξη της παρέμεινε εις μνημόσυνον αυτής! (Mατ.26:13). Ο Θεός εξετάζει την καρδία!
- Οι πρώτοι Χριστιανοί περιπατούσαν με τον φόβον του Κυρίου, οικοδομούντο και η Εκκλησία ηυξάνετο με την παρηγορία του Αγίου Πνεύματος (Πράξ.9:31). Ο φόβος του Κυρίου στην καρδιά τους όχι μόνον αποτελούσε την αρχή της σοφίας και της ευσεβείας τους αλλά και της συνεχίσεώς τους. Όταν υπακούμε στο θέλημα του Θεού με φόβο Κυρίου, τότε το Άγιον Πνεύμα έρχεται να μας βοηθήσει να αναπτυχθούμε… και να πλησθούμε σοφίας και πνευματικής δυνάμεως!
Μετά από όλες αυτές τις προαναφερθείσες κακές και καλές περιπτώσεις των καλών ή κακών επιλογών αντίστοιχα, και έχοντας κατά νουν όλες τις σχετικές ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ προς εκείνους που δεν φοβούνται τον Θεόν καθώς και τις θαυμάσιες ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ υπέρ εκείνων που φοβούνται τον Θεόν, προσευχήθηκα στον ουράνιον Πατέρα μας και έγραψα, μεταξύ άλλων: «Ας είναι ο φόβος Σου μέσα μου, ώστε να μισώ την αμαρτία! Βάλε τον φόβον Σου μέσα στην οικογένειά μας, ώστε να ευημερεί πνευματικά! Κύριε, μην επιτρέψεις ποτέ η ειρήνη και η ευημερία να βασιλεύσουν στο σπίτι μου χωρίς τον φόβον του Θεού. Κύριε, βοήθα με, ώστε όπου κυβερνώ, να κυβερνώ δίκαια, κυβερνών με φόβο Θεού, ιδιαίτερα στα πλαίσια της οικογένειάς μου. Κάνε με, Κύριε, άνθρωπον γεμάτον από τον φόβον Σου, ώστε να προσέχω σε όλους τους τρόπους μου, τις πράξεις μου και τα λόγια μου, ώστε να μη μπορούν να με κατηγορήσουν οι εχθροί μου ή τα μέλη της οικογένειάς μου και γίνω πρόσκομμα σε κανέναν και σε τίποτε, με αποτέλεσμα να δυσφημισθεί η διακονία μας· αντίθετα, σε όλα τα πράγματα να επιδοκιμάζομαι ως πιστός οικονόμος των αληθειών του Θεού… Κύριε, είθε ο φόβος Σου να με κάνει επιμελή και πιστόν άνθρωπον… Είθε ο ευσεβής φόβος μου και η εμπιστοσύνη μου σε Σένα να μεταβιβάζεται σε άλλους! Πατέρα! Ακόμα και η απλή ακρόαση του λόγου Σου έμπνέει τον φόβον σου στους ανθρώπους. Βοήθησε, λοιπόν, εμένα και την οικογένειά μου να μελετούμε καθημερινά και επιμελώς τον λόγον Σου! Πατέρα μας, έχοντας τέτοιες άριστες εντολές και υποσχέσεις, βοήθει μας να καθαρίζομαστε από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος, επιτελούντες αγιωσύνη εν φόβω Θεού.»
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
http://wordstaughtbythespirit.com
Συνεχίζεται…
