Σειρά μηνυμάτων επί του θέματος:

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ

του Γιάννη Μπαλτατζή

«…Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως.» (Ρωμ.1:17)

• · «Αληθώς αληθώς, σας λέγω, Ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν.6:47)
• · «Αλλ’ εάν και προσφέρω εμαυτόν σπονδήν επί της θυσίας και λειτουργίας της πίστεώς σας, χαίρω και συγχαίρω μετά πάντων υμών·» (Φιλιπ.2:17).

Συνέχεια από #047α – GR

Μέρος 3: Πεπλανημένες διδασκαλίες και παραδόσεις

 

Εισαγωγή

Εξετάσαμε στα πέντε προηγούμενα κεφάλαια της σειράς Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ, τη σημασία της πίστεως και τη σπουδαιότητά της, το αναπόσπαστο συνθετικόν της που είναι η μετάνοια και τέλος τα εμπόδια στη λειτουργία της πίστεως. Θα εξετάσουμε, συνεπώς, εφεξής τις δυσμενείς επιπτώσεις των πεπλανημένων διδασκαλιών και παραδόσεων οφειλομένων στη λειτουργία της πίστεως τόσον στη ζωή του Χριστιανού όσον και της Εκκλησίας, όπως: «Το υποτιθέμενον ΠΛΗΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ»· «Δεν μπορούμε παρά να αμαρτάνουμε»· «Μπορεί ο Σατανάς να ματαιώσει τα σχέδια του Θεού;»· «Ο σκόλωψ στη σάρκα»· «Η απόκτηση των χριστιανικών αρετών»· «Η ηττοπαθής θέση ‘δεν έχω πίστη’»· «Περί μεγάλης πίστεως»· «Αμαρτία πολύ μεγάλη ώστε να συγχωρηθεί»· «Η πίστη δεν είναι μέσον εκβιασμού του Θεού»· «Η εμπιστοσύνη κατά της μερίμνης» και μερικά άλλα σημεία… ΟΤΑΝ Η ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΗ ΔΕΝ ΘΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΛΩΣ· ΘΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ…

Το υποτιθέμενον «ΠΛΗΡΕΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ …»

Το υποτιθέμενον «Πλήρες Ευαγγέλιον» είναι ένα Ευαγγέλιον που δεν ανταποκρίνεται στο πραγματικόν Ευαγγέλιον του Θεού διότι διακηρύττει την αγάπη του Θεού αλλά χωρίς να δίδει τις αναγκαίες προειδοποιήσεις∙ δίδει υπερβολική έμφαση στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και ιδιαίτερα στο «λαλείν ξένας γλώσσας» (γλωσσολαλιά) και στη θεία θεραπεία∙ διαιρεί τους χριστιανούς και τις εκκλησίες εξαιτίας της γλωσσολαλιάς διαστρέφοντας την Αγία Γραφή διά της επινοήσεως αντιγραφικών δικαιολογιών∙ Στο τέλος αυτής της Βιβλικής μελέτης θα εξετάσουμε τί η Αγία Γραφή διδάσκει.

1. Το πραγματικόν Ευαγγέλιον και οι προειδοποιήσεις του

Εδώ και μερικές δεκαετίες είμεθα μάρτυρες μιάς τάσεως που τονίζει είτε την απλή πίστη, είτε την αγάπη του Θεού, είτε τη χάρη του Θεού, είτε τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος· επίσης, μιάς τάσεως που παραμελεί ή μάλλον αποφεύγει συστηματικά να ομιλεί για τη δικαιοσύνη του Θεού και τις συνέπειες της απιστίας και της ανυπακοής! Μιάς τάσεως ν’ανακουφίζει ανήσυχους αμαρτωλούς αλλά χωρίς να τους εξηγεί τους όρους του Θεού! Το να κηρύττεις την αγάπη του Θεού είναι θαυμάσιον πράγμα. Το να διακηρύττεις τη δωρεάν σωτηρία του Θεού είναι πολύτιμο θέμα! Το να μην εξηγείς, εντούτοις, ή να μην περιγράφεις από τί ο άνθρωπος σώζεται είναι πολύ επικίνδυνο: Την αιώνιον καταδίκη ή την απωλεία, την οργή του Θεού ή τίποτα σχετικά με το πόσον φοβερόν πράγμα είναι να πέσει κάποιος στα χέρια του ζώντος Θεού! (Εβρ.10:31). Η εκκλησία πρέπει να προστατευθεί από τέτοιες αλλοιωμένες ή ψευδείς διδασκαλίες ή από τέτοιες ψευδείς παρηγορίες!

Οι άνθρωποι δεν θέλουν να ενθυμούνται πόσον αυστηρός ήταν, ανέκαθεν, ο Θεός προς τους ανυπάκουους ή τους αποστάτες. Όταν κηρύττουν επί του εδάφιου Ιωάν.3:16, «Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» ή απλώς παραπέμπουν σ’αυτό το εδάφιο ή σε άλλα παρόμοια εδάφια (Ιωάν.3:18· 3:36· 5:24· 6:54), τονίζουν την αγάπη του Θεού και την πίστη του ανθρώπου αλλά αποφεύγουν να περιγράφουν συστηματικά τί η λέξη «απώλεια» σημαίνει, ή ότι όποιος δεν πιστεύει θα απολεσθή… και τί σημαίνει «σωτηρία» και τί περιλαμβάνει! Αποφεύγουν να αναφέρουν το εδάφιο Ιωάννης 3:36, «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού» και άλλα παρόμοια εδάφια. Αποφεύγουν να ομιλούν για την οργή του Θεού. Αυτό το ευαγγέλιον δεν είναι «Το Πλήρες Ευαγγέλιον»! Είναι ένα χωλό ευαγγέλιο, ένα ανάπηρο ευαγγέλιο! Οι λέξεις ή οι εκφράσεις όπως η «αιωνία αισχύνη», «το πυρ το αιώνιον», «η οργή του Θεού», «η αιώνια τιμωρία», «η γέενα του πυρός», «ο όλεθρος των ασεβών», «ο δεύτερος θάνατος», «η λίμνη του πυρός» κ.λπ. ούτε καν αναφέρονται… Και ο φόβος του Θεού χάνεται… Είναι, όμως, λόγια που βγήκαν από το στόμα του Κυρίου μας, των προφητών Του και των αποστόλων… που δεν προσπαθούσαν να είναι ευχάριστοι στο λαόν αλλά να σώσουν εκείνους που τους άκουγαν!

Εάν δεν ξεύρουμε από τι έχουμε σωθεί πώς μπορούμε να εκτιμήσουμε τη σωτηρία μας; Εάν παραβούμε το νόμο φυλακιζόμαστε ή πληρώνουμε κάποιο πρόστιμο. Τι θα συμβεί εάν παραβαίνουμε το νόμο του Θεού που είναι Θεός αρχών; Εκεί, δεν θα υπάρχουν συνέπειες; Ο Θεός έχει τη δική Του ηθική νομοθεσία. Εάν θέλουμε να κάνουμε ό,τι εμείς θέλουμε, να αγνοήσουμε το θέλημά Του και να απειθήσουμε στους πνευματικούς νόμους Του, να είμαστε βεβαιότατοι ότι ο Θεός θα μας αντισταθεί, θα έχουμε μια αξιολύπητη ζωή σ’αυτήν την γη και θα θερίσουμε τις συνέπειες της ανυπακοής μας αιωνίως. Εκείνος που δεν ξεύρει από τί σώθηκε δεν μπορεί ποτέ να εκτιμήσει τη σωτηρία που ο Θεός του χάρισε!

Σε κάθε τοπική εκκλησία υπάρχει πάντοτε ένα μικτό πλήθος: Πραγματικοί πιστοί, αδύνατοι πιστοί, σαρκικοί πιστοί, συμπαθούντες, νήπιοι πιστοί και μη πιστεύοντες! Μερικοί χρειάζονται σωτηρία, άλλοι οικοδομή και άλλοι αναζωπύρωση. Είμαι πεπεισμένος ότι σε κάθε κήρυγμα που γίνεται στην εκκλησία, μια νότα ευαγγελισμού πρέπει να συμπεριλαμβάνεται, εκτός εαν ο ομιλητής απευθύνεται σε ομάδα που αποτελείται αποκλειστικά από πιστούς.

Εκείνος που αγαπά προειδοποιεί!

Όσοι αποφεύγουν ακόμη και να αναφέρουν πόσο φοβερό θα είναι το τέλος του κακoύ ή του ανυπάκουου, ισχυρίζονται ότι κηρύττουν όλες τις αλήθειες που περιλαμβάνονται μέσα στο Ευαγγέλιο αλλά κατά θετικόν τρόπον. Όχι! Δεν είναι αληθές! Αυτό δεν είναι το πλήρες Ευαγγέλιο αλλά ένα Ευαγγέλιο αδειασμένο από ορισμένα βασικά «συστατικά» του! Είναι απλώς ένας ευφημισμός! Το θετικό κήρυγμα και η θετική σκέψη είναι θαυμάσια πράγματα αλλά εάν δεν συνδυάζονται με τις απαραίτητες προειδοποιήσεις, δεν μπορούν να σώσουν. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, το επαναλαμβάνω, δεν περιορίζονταν σε θετικά κηρύγματα αλλά προειδοποιούσε αυστηρά τους ακροατές του σχετικά με «το αιώνιον πυρ», «την οργήν του Θεού», «την αιώνιον καταδίκην» κ.λπ. Ο Ιησούς δεν ήταν μόνον θετικός ιεροκήρυκας… Το ίδιο πράγμα ισχύει, επίσης, για τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, τον Ιωάννην τον Βαπτιστήν και τους αποστόλους.

 

Λένε ότι κηρύττουν ολόκληρο το Ευαγγέλιον αλλά δεν το κάνουν, επειδή δίνουν προτροπές, παρηγοριές αλλά σχεδόν ποτέ προειδοποιήσεις. Είναι ψεύτικη παρηγοριά! Εκείνος που αγαπά προειδοποιεί! Προσπαθούν να αρέσκουν στα ακροατήριά τους επειδή ξεύρουν ότι οι άνθρωποι δεν υποφέρουν την «υγιαίνουσαν διδασκαλίαν», αλλά ότι είναι «γαργαλιζόμενοι την ακοήν» (2Τιμ.4:3) για να ακούουν ευχάριστα πράγματα, καλές ειδήσεις. Υπάρχει μια σιωπηρή συμμαχία μεταξύ τους. Γονείς που δεν λυπούνται ή και δεν οργίζονται με τις αμαρτίες των παιδιών τους και δεν τα προειδοποιούν για τις συνέπειες τους δεν τα αγαπούν! Ομοίως, οι εργάτες του Θεού που δεν προειδοποιούν τους μη πιστεύοντας, ακόμη δε και τους πιστεύοντας σχετικά με τις συνέπειες της αδιαφορίας τους, της ανυπακοής ή ακόμη και της χλιαρότητάς τους, δεν τους αγαπούν! Εκείνος που αγαπά προειδοποιεί!

 

2. Εμφαση στα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και στον τύπο λατρείας

Το υποτιθέμενον «Πλήρες Ευαγγέλιον» διδάσκει μετ’επιμονής και εμφάσεως τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος όπως τη γλωσσολαλιά, τη θεία θεραπεία, τις προφητείες κ.λπ. Επιπλέον, επιμένει σε εκκωφαντική μουσική πολλών decibels, σε χορούς και μπαλέττα στις ώρες τις λατρείας κ.λπ. Όλες αυτές οι δραστηριότητες δεν σημαίνει ότι αναγγέλουν «…πάσαν την βουλήν του Θεού» (Πράξ.20:27· Ματ.3:2· Μαρκ.1:15· Λουκ.24:47), βασικά στοιχεία της οποίας είναι η ‘εις τον Θεόν μετάνοιαν και η πίστις εις τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν’ (Πράξ.20:21· Ματ.3:2· Μαρκ.1:15· Λουκ.24:47). Αυτή είναι η αιτία που βλέπουμε τεράστια πλήθη, όταν τέτοιοι κήρυκες, θεραπευτές και δη θαυματοποιοί «‘φωνασκούν’ τα κηρύγματά τους», κινούνται δεξιά και αριστερά του άμβωνος και μετατρέπουν τις χριστιανικές συναθροίσεις σε θεατρικές παραστάσεις…

Η Αγία Γραφή ομιλεί σαφώς για τα χαρίσματα που διανέμει το Άγιον Πνεύμα στους πιστούς. Συνεπώς, και εμείς πρέπει να ομιλούμε γι’αυτά με τη δέουσα σοφία και σύνεση μέσα στα πλαίσια πνευματικής ισορροπίας χωρίς υπερβολές. Δυστυχώς, διαπιστώνουμε ότι στις ημέρες μας, δεν τηρείται η δέουσα πνευματική ισορροπία και δη όσον αφορά τα χαρίσματα του λαλείν «ξένας γλώσσας» (γλωσσολαλιά) και της θείας θεραπείας. Ωρισμένοι φθάνουν σε σημείο να ισχυρίζονται ότι ΜΟΝΟΝ εκείνοι που γλωσσολάλησαν είναι βαπτισμένοι με το Άγιον Πνεύμα! Συνεπώς, τίθεται το πρακτικό ερώτημα: Οι γίγαντες ή οι ήρωες της πίστεως και αγίας ζωής του παρελθόντος (πριν από την εμφάνιση αυτής της διδασκαλίας/δόγματος) που έχουν χρησιμοποιηθεί από τον Θεόν για τη σωτηρία εκατομμυρίων ψυχών εν Χριστώ, δεν είχαν βαπτιστεί με το Άγιον Πνεύμα επειδή δεν είχαν γλωσσολαλήσει; Θεωρώ, λοιπόν, αναγκαίον να εξετάσω το σημείο αυτό με σχετικώς λεπτομερώς διότι έχει κάμει ζημιά στην εκκλησία!

Α) Αλλοίωση του αληθούς Ευαγγελίου∙ θεωρίες και πράξεις

Κάποιος άνθρωπος του Θεού που πολύ αγαπώ και εκτιμώ, ιεραπόστολος, διδάκτωρ θεολογίας, μου έγραψε ότι βαπτισμένοι με το Άγιον Πνεύμα είναι μόνον εκείνοι που γλωσσολάλησαν συμφώνως προς Πράξεις 2:4: «και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» και ότι όλοι οι άλλοι πιστοί όλων των χριστιανικών δογματικών αποχρώσεων που δεν εγλωσσολάλησαν έχουν την πείραν των μαθητών του εδαφίου Ιωάννης 20:22: «Και τούτο ειπών, ενεφύσησε και λέγει προς αυτούς· Λάβετε Πνεύμα Άγιον» !!! Εξεπλάγην σφόδρα… Επόνεσε η ψυχή μου! ΕΑΝ είναι έτσι, τότε ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΗΘΕΙΣ πλήρεις Πνεύματος ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, οι οποίοι δεν εγλωσσολάλησαν δεν έχουν βαπτισθεί δια του Αγίου Πνεύματος! Ανήκουν στην περίοδο προ της σταυρώσεως, αναστάσεως, αναλήψεως του Κυρίου Ιησού και την κάθοδον του Αγίου Πνεύματος, η οποία έδωσε γένεσιν στην Εκκλησία της οικονομίας της χάριτος!

Θέτω την ερώτηση: Όλα εκείνα τα οποία συνέβησαν πριν από τη σταύρωση του Χριστού, μετά τη σταύρωσή Του, την ανάστασή Του και την ημέρα της Πεντηκοστής εφαρμόζονται ή επαναλαμβάνονται στους πιστούς των ημερών μας απολύτως όπως τότε με ήχο εκ του ουρανού ως ανέμου βιαίως φερομένου και με διαμερισμό γλωσσών πυρός επί ένα έκαστον; (Πραξ.2:2-3).

β) Επινόησις δικαιολογίας

Εκείνοι που υποστηρίζουν αυτήν τη λανθασμένη ερμηνεία – όντες ανίκανοι να αντιμετωπίσουν σχετικά ισχυρά Βιβλικά επιχειρήματα – επενόησαν τρόπον διαφυγής εκ του αδιεξόδου: Ισχυρίζονται ότι «Η αρχική Βιβλική απόδειξις του βαπτίσματος εν Πνεύματι Αγίω που είναι το λαλείν γλώσσας »,’ δεν θα πρέπει να συγχέεται με το χάρισμα του λαλείν γλώσσας. Ερωτώ: Πού, ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ, βρήκαν τέτοια διάκριση; Τί είδους ερμηνευτική είναι αυτή; Αυτό είναι ανθρωποκατασκευασμένο συμπέρασμα και απαίτηση! Το λαλείν γλώσσας ήταν ένα ΣΗΜΕΙΟΝ για τον ευαγγελισμό των μη πιστευόντων στη γλώσσα τους (Πράξ.2:6-11· 1Κορ.14:22). Αργότερα, τούτο μετετράπη σε ματαιοδοξία και αντικείμενον μιμήσεως, ακόμη και σε χειρότερες εκδηλώσεις… (1Κορ.12:3). Αυτός είναι ο λόγος που ο απόστολος Παύλος τους ήλεγξε αποτόμως, μεταξύ άλλων αμαρτιών τους, γι’αυτό το λάθος και την υπέρβαση στην εκκλησία της Κορίνθου! Ο Παύλος και οι άλλοι απόστολοι ποτέ δεν απήτησαν τοιούτον τι ούτε από τους κοινούς πιστούς είτε από χριστιανούς ηγέτες! Οι απόστολοι Ιωάννης και Πέτρος ομιλούν πολύ (στις επιστολές τους) περί του Σταυρού, του Αίματος του Χριστού, περί Απολυτρώσεως, Μετανοίας, Αγιότητος κ.λπ. Εάν το λαλείν γλώσσας είναι τόσον μεγάλης σπουδαιότητος για τους απλούς χριστιανούς και για τους χριστιανούς ηγέτας, διατί δεν υπάρχει ουδεμία αναφορά σ’αυτήν την υποτιθέμενη απαίτηση; Ο λόγος του Θεού λέγει «Ζητείτε ειρήνην μετά πάντων, και τον αγιασμόν, χωρίς του οποίου ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον» (Εβρ.12:14). Δεν λέγει «Ζητείτε την Αρχικήν Φυσικήν Απόδειξιν που είναι το ‘λαλείν γλώσσας’»… χωρίς την οποίαν ουδείς θέλει ιδεί τον Κύριον……… Εάν υπάρχουν πιστοί, οι οποίοι στηρίζονται στη «γλωσσολαλιά», προκειμένου να αποκτήσουν τη βεβαιότητα ότι έχουν σωθεί πλανώνται ΜΟΙΡΑΙΩΣ και δεν διαφέρουν των Γαλατών πιστών για τους οποίους ο Χριστός δεν ήταν αρκετός για τη σωτηρία τους αλλά ήθελαν ΚΑΙ να περιτμηθούν. Εάν υπάρχουν τέτοιοι πιστοί, τότε, ο Χριστός εις μάτην απέθανε γι’αυτούς (Γαλ.2:21). Απεχωρίσθησαν από του Χριστού όσοι πιστεύουν ότι για να αποκτήσουν τη βεβαιότητα της σωτηρίας των χρειάζονται και τη γλωσσολαλιά∙ εξέπεσαν από της χάριτος (Γαλ.5:4).

Γ) Μερικές σπουδαίες διακηρύξεις της Αγίας Γραφής:

1. Η Αγία Γραφή λέγει σαφώς και επανειλημμένως ότι μας χορηγείται το Άγιον Πνεύμα εξ ακοής της πίστεως (Γαλ.3:2 – Γαλ.3:5).

2. Επίσης, λέγει ότι η πίστις λογίζεται εις δικαιοσύνην: Καθώς έγινε στον Αβραάμ έτσι γίνεται και σ’εμάς (Γαλ.3:6-9) και λαμβάνομε, διά του Ιησού Χριστού, την επαγγελίαν του Πνεύματος διά της πίστεως (Γαλ.3:13-14).

3. Επίσης, λαμβάνομεν αιώνιον ζωήν (Ιωάν.6:47).

4. Ο Θεός έβαλε το Πνεύμα μέσα στις καρδιές μας, διότι είμεθα υιοί Του, με το οποίον κράζομε Αββά ο Πατήρ (Γαλ.4:6) και με το οποίον εγίναμε κληρονόμοι του Θεού διά του Χριστού (Γαλ.4:7)∙

5. «…Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει.» (Ιωάν.14:23)

6. Το ότι το Άγιον Πνεύμα δεν έδωκε σε όλους τους πιστούς το σημείον να λαλήσουν γλώσσαν αγνώριστον όταν έλαβαν την επαγγελίαν του Πνεύματος (όποιος διαβάζει προσεκτικά τον λόγον του Θεού και μάλιστα όλον το βιβλίον των Πράξεων θα το διαπιστώσει), μήπως τούτο σημαίνει ότι οι μη γλωσσολαλήσαντες δεν έλαβαν την αυτήν επαγγελίαν του Πνεύματος; Και κάτι άλλο: Ας μη λησμονούμε ότι το λαλείν γλώσσας των Κορινθίων δεν τους ωφέλησε, ώστε ν’ απαλλαγούν από την άτακτη ή μάλλον αμαρτωλή ζωή τους. Εκείνο που θα τους ωφελούσε θα ήταν εάν είχαν δεχθεί να κάμουν τον Κύριον Ιησούν Χριστόν ΚΥΡΙΟΝ της ζωής τους ανα πάσαν στιγμήν και κατά πάντα.

Δ) Μερικές θαυμαστές υποσχέσεις του Θεού

Όλοι οι αληθείς χριστιανοί όλων των δογματικών αποχρώσεων του σήμερα έχουν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα θεία προνόμια:

• · «εις τον οποίον και σεις ηλπίσατε, ακούσαντες τον λόγον της αληθείας, το ευαγγέλιον της σωτηρίας σας, εις τον οποίον και πιστεύσαντες εσφραγίσθητε με το Πνεύμα το Άγιον της επαγγελίας, όστις είναι ο αρραβών της κληρονομίας ημών, μέχρι της απολυτρώσεως του αποκτηθέντος λαού αυτού, εις έπαινον της δόξης αυτού.» (Εφ.1:13-14)·
• · «Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών,» (1Πετ.1:3)·
• · «Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιον του Θεού, με το οποίον εσφραγίσθητε διά την ημέραν της απολυτρώσεως.» (Εφ.4:30)·
• · «Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ· και δεν δύναται να αμαρτάνη, διότι εγεννήθη εκ του Θεού.» (1Ιωάν.3:9)·

Ερωτώ: Όλοι αυτοί που είναι αναγεννημένοι από τον Θεόν και σφραγισμένοι με το Άγιον Πνεύμα δεν είναι βαπτισμένοι επειδή δεν εγλωσσολάλησαν;

Ε) Πρακτικές ερωτήσεις:

• Ø ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΠΙΣΤΟΙ, που έχουν δώσει την καρδιά τους στον Θεόν και προσέχουν οι οφθαλμοί τους εις τας οδούς Του (Παρ.23:26)·
• Ø Όλοι εκείνοι που σηκώνουν τον σταυρόν τους πιστώς και Τον ακολουθούν· (Λουκ.14:27)·
• Ø Όλοι εκείνοι που στην καρδιά των οποίων ο Θεός έχει γράψει τους νόμους Του (Εβρ.8:10)·
• Ø Όλοι εκείνοι που που έχουν παραστήσει τα σώματά τους θυσίαν ζώσαν εις τον Θεόν αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, και μεταμορφώνονται διά της ανακαινίσεως του νοός των, ώστε να δοκιμάζουν τί είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον (Ρωμ.12:1-2)·
• Ø Όλοι εκείνοι που έχουν ελευθερωθεί από την αμαρτία και έχουν δουλωθεί εις τον Θεόν, που έχουν τον καρπόν τους εις αγιασμόν και ζωήν αιώνιον (Ρωμ.6:22) και στους οποίους ο Θεός Πατήρ δίδει το Πνεύμα Του διότι υπακούουν σ’Αυτόν (Πράξ.5:32)·
• Ø Όλοι εκείνοι που έχουν δεχθεί να ζήσουν για τον Χριστόν και να διωχθούν μέχρι θανάτου για να μη ατιμάσουν το όνομα του Χριστού ο Οποίος τους έσωσε και τους έχει δώσει διάφορα χαρίσματα όπως διδασκάλου, προφήτου κ.λπ.,

Ερωτώ: Ολοι οι προαναφερθέντες πιστοί δεν έχουν λάβει την επαγγελία και τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος επειδή δεν έχουν γλωσσολαλήσει; Τί είδους Άγιον Πνεύμα έλαβαν για να ζήσουν μιά τέτοια αγία και δυνατή ζωή;

ΣΤ) Το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα μας

Ο Παύλος έγραψε: «Δεν εξεύρετε ότι είσθε ναός Θεού και το Πνεύμα του Θεού κατοικεί εν υμίν;» (1Κορ.3:16· 2Κορ.6:16). Ο Θεός ευδόκησε να μας συνοικοδομήσει σε κατοικητήριον του Θεού διά του Πνεύματος! (Εφεσ.2:22· 3:17). Επίσης έγραψε: «Σεις όμως δεν είσθε της σαρκός, αλλά του πνεύματος, εάν το Πνεύμα του Θεού κατοική εν υμίν. Αλλ’ εάν τις δεν έχη το Πνεύμα του Χριστού, ούτος δεν είναι αυτού.» (Ρωμ.8:9, 11). Οι λόγοι αυτοί ισχύουν μόνον για εκείνους που γλωσσολάλησαν, που είχαν δηλ. «‘την Αρχικήν Φυσικήν Απόδειξιν του λαλείν γλώσσας’»; Γι’αυτό και ορισμένοι, (ευτυχώς πολύ ολίγοι), έφθασαν σε σημείο να λέγουν ότι όποιος δεν είχε την Αρχικήν Φυσικήν Απόδειξιν του λαλείν γλώσσας δεν έχει το Πνεύμα του Θεού και συνεπώς δεν έχει καμία σχέση με τον Χριστόν!!! Προσεύχομαι ολόψυχα ο Κύριος να τους συγχωρήσει και να τους φωτίσει!

Ζ) Ο πιστός ανταμείβεται για το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος ή για τον καρπόν του;

Ο πιστός δεν θα ανταμειφθεί για το χάρισμα που το Άγιον Πνεύμα του χάρισε, στα πλαίσια του κυριαρχικού Του δικαιώματος, παρά μόνον εάν αυτό το «σημείον» ή «χάρισμα» το χρησιμοποίησε για τη σωτηρία απίστων ή και την οικοδομήν των πιστών. Η Αγία Γραφή μας διαβεβαιοί πολυτρόπως ότι θα ανταμειφθούμε εάν επιστεύσαμε στα λόγια του Χριστού, εάν τα αφομοιώσαμε, εάν τα εφαρμόσαμε, εάν τα μεταδώσαμε, εάν δεχθήκαμε να σηκώσουμε τον σταυρόν μας, έαν, αφού βάλαμε το χέρι μας στο άροτρο, δεν γυρίσαμε τη ματιά της καρδιάς μας πίσω και εάν με δυό λέξεις φέραμε καρπόν και μάλιστα καρπόν που μένει. Ναί, εάν όλοι οι τομείς της ζωής μας αγιαζότανε και μεταμορφούμεθα εις την αυτήν εικόνα από δόξης εις δόξαν, καθώς από του Πνεύματος του Κυρίου. Εάν ζήσαμε με «άζυμα ειλικρινείας και αληθείας»! (1Κορ.5:8). Εάν παραδιδόμασταν πάντοτε εις τον θάνατον διά τον Ιησούν, διά να φανερωθή και η ζωή του Ιησού εν τη θνητή ημών σαρκί (2Κορ.4:11) και εάν η αγάπη του Θεού ήταν «εκκεχυμένη εν ταις καρδίαις ημών» διά Πνεύματος Αγίου του δοθέντος εις ημάς (Ρωμ.5:5)… Μήπως οι μη γλωσσολαλήσαντες αλλά όμως ειλικρινώς εμπιστευθέντες τη ζωή τους στον Χριστόν θα καταισχυνθούν όταν σταθούν εμπρός στον θρόνον του Θεού;

Ερωτώ: Μήπως ο Θεός δεν έχει δώσει σε όλους τους γνήσιους χριστιανούς τον αρραβώνα της πίστεως (2Κορ.5:5) και δεν έχει γίνει σε όλους τους αληθείς χριστιανούς: σοφία από Θεού, δικαιοσύνη και αγιασμός και απολύτρωσις; (1Κορ.1:30).

Ο Πέτρος, απευθυνόμενος προς τους αδελφούς – και συνεπώς και σ’εμάς – στη δευτέραν καθολικήν επιστολήν του τους λέγει ότι έλαβαν «ισότιμον» με τους αποστόλους πίστιν εις την δικαιοσύνην του Θεού ημών και Σωτήρος Ιησού Χριστού (2Πέτ.1:1). Μας διαβεβαιοί, επίσης, ότι «…η θεία δύναμις αυτού εχάρισεν εις ημάς πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν διά της επιγνώσεως του καλέσαντος ημάς διά της δόξης αυτού και αρετής» (2Πέτ.1:3). Τι σημαίνει «πάντα τα προς ζωήν και ευσέβειαν»; Τί περιλαμβάνει η λέξη «πάντα»; Συγχώρηση, δικαίωση, σωτηρία, υιοθεσία, αιώνιο ζωή, δύναμη να υπερνικούμε την αμαρτία, αγιασμόν, μεταμόρφωση στην εικόνα του Κυρίου Ιησού Χριστού και να μεταβαίνουμε από δόξης εις δόξαν κ.λπ. Πώς είναι ποτέ δυνατόν να έχουμε λάβει όλα αυτά τα προνόμια της χάριτος και του Πνεύματος του Αγίου και να μην έχουμε βαπτισθεί διά του Πνεύματος; Με ποίο Πνεύμα μένουμε εν Χριστώ και με ποίον Πνεύμα φέρουμε καρπόν; ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ δεν είναι βαπτισμένοι με το Άγιον Πνεύμα διότι δεν έχουν γλωσσολαλήσει;

Η) Συνέπειες

Αυτή η δογματική πλάνη δημιουργεί μόνον διαιρέσεις, προστριβές και σκάνδαλα μεταξύ πιστών και μεταξύ εκκλησιών! Το λαλείν γλώσσας του Πνεύματος διδάσκεται από την Αγία Γραφή αλλά η πεπλανημένη ερμηνεία που αποκλείει όλους τους άλλους πραγματικούς χριστιανούς ως εάν ποτέ δεν εβαπτίσθησαν διά του Αγίου Πνεύματος αποτελεί διαστροφή και λανθασμένη διδασκαλία, η οποία οδηγεί σε πνευματική τύφλωση και δογματικές διαιρέσεις και σε πνευματικό apartheid! Επί πλέον, σε πρώτης και δευτέρας κατηγορίας Χριστιανούς! Κατ’επέκτασιν: Σύμφωνα με αυτή την πλάνη, θα υπάρχουν στο «βιβλίο της ζωής» (Λουκ.10:20· Αποκ.3:5· 22:19) δύο λίστες ονομάτων χριστιανών: Η μία λίστα θα περιέχει χριστιανούς βαπτισμένους με το Άγιον Πνεύμα, διότι γλωσσολάλησαν, και μία δεύτερη που θα περιέχει ονόματα χριστιανών μη βαπτισμένων με το Άγιον Πνεύμα, διότι δεν εγλωσσολάλησαν! Σύμφωνα με αυτή την πεπλανημενη ερμηνευτική, τα εκατομμύρια των πραγματικά αναγεννημένων χριστιανών των άλλων δογματικών αποχρώσεων δεν έχουν βαπτισθεί ποτέ με Άγιον Πνεύμα! Ο Billy Graham που δεν έχει λάβει την «Αρχική Φυσική Απόδειξη του βαπτίσματος εν Αγίω Πνεύματι» δηλαδή να γλωσσολαλήσει, ως επίσης και εκείνοι που εκοιμήθησαν εν Κυρίω: Finney, Moody, Spurgeon και άλλοι πολλοί δεν έχουν ποτέ βαπτισθεί με το Άγιον Πνεύμα! Κάποιο άλλο Πνεύμα είναι που τους ευλόγησε και χρησιμοποίησε?

Δεδομένου ότι προτρεπόμεθα να ακολουθούμε την αγάπη και να ζητούμε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύουμε (1Κορ.14:1)· δεδομένου ότι ο προφητεύων λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν (1Κορ.14:3)· δεδομένου ότι ο προφητεύων είναι μεγαλήτερος παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβη οικοδομήν η εκκλησία (1Κορ.14:5)· και δεδομένου ότι ότι η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει (1Κορ.13:8), γιατί θέτουν την προτεραιότητα και την έμφαση στη γλωσσολαλιά (1Κορ.14:1-8). Οι γλώσσες, οι προφητείες και η γνώση θα παύσουν (1Κορ.13:8) αλλά η αγάπη και η αγία ζωή που είναι προϊόντα της πραγματικής αγάπης προς τον Θεόν και προς τους ανθρώπους ποτέ δεν θα εκπέσουν αλλά θα ανταμειφθούν. Τουναντίον, οι κακές συμπεριφορές, οι έριδες και οι διχασμοί θα κατακριθούν… Το γεγονός ότι ο Παύλος ήθελε ή μάλλον ευχότανε να ιδεί όλους τους πιστούς να γλωσσολαλούν, τούτο δεν σημαίνει ότι αποτελεί εντολή του Θεού (όπως Μη φονεύσης∙ Και μη μοιχεύσης κ.λπ) διότι είναι το Άγιον Πνεύμα Εκείνο που, στα πλαίσια του κυριαρχικού Του δικαιώματος και προς οικοδομήν της Εκκλησίας, διανέμει το χάρισμα τούτο ή το σημείον ΚΑΘΩΣ ΕΚΕΙΝΟ ΘΕΛΕΙ.

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ

Η θεολογία μας δεν πρέπει να βασίζεται σε ορισμένες εμπειρίες αλλά στη διδασκαλία, στο πνεύμα και τις αρχές της Αγίας Γραφής. Άλλως θα πλανηθούμε! Σε γενικές γραμμές η πρώτη επιστολή προς Κορινθίους κεφάλαια 12, 13 και 14 ως και η προς Εφεσίους κεφ. 1 και 4 μας λέγουν τα ακόλουθα εν σχέσει με το υπό συζήτησιν θέμα:

1Κορ.12:1-30: «Περί δε των πνευματικών, αδελφοί, δεν θέλω να αγνοήτε. Εξεύρετε ότι ήσθε εθνικοί, συρόμενοι όπως εσύρεσθε προς τα είδωλα τα άφωνα. Διά τούτο σας γνωστοποιώ ότι ουδείς λαλών διά Πνεύματος Θεού λέγει ανάθεμα τον Ιησούν, και ουδείς δύναται να είπη Κύριον Ιησούν, ειμή διά Πνεύματος Αγίου. Είναι δε διαιρέσεις χαρισμάτων, το Πνεύμα όμως το αυτό· ……… Δίδεται δε εις έκαστον η φανέρωσις του Πνεύματος προς το συμφέρον. Διότι εις άλλον μεν δίδεται διά του Πνεύματος λόγος σοφίας, εις άλλον δε λόγος γνώσεως κατά το αυτό Πνεύμα, εις άλλον δε πίστις διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε χαρίσματα ιαμάτων διά του αυτού Πνεύματος, εις άλλον δε ενέργειαι θαυμάτων, εις άλλον δε προφητεία, εις άλλον δε διακρίσεις πνευμάτων, εις άλλον δε είδη γλωσσών, εις άλλον δε ερμηνεία γλωσσών. Πάντα δε ταύτα ενεργεί το εν και το αυτό Πνεύμα, διανέμον ιδία εις έκαστον ΚΑΘΩΣ ΘΕΛΕΙ……… ΔΙΟΤΙ ΗΜΕΙΣ ΠΑΝΤΕΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΒΑΠΤΙΣΘΗΜΕΝ ΕΙΣ ΕΝ ΣΩΜΑ, ……… και πΑντες εις εν ΠνεΥμα εποτΙσθημεν. Διότι το σώμα δεν είναι εν μέλος, αλλά πολλά………. διά να μη ήναι σχIσμα εν τω σώματι, ……… Και άλλους μεν έθεσεν ο Θεός εν τη εκκλησία πρώτον αποστόλους, δεύτερον προφήτας, τρίτον διδασκάλους, ……… Μη πάντες είναι απόστολοι; μη πάντες προφήται; μη πάντες διδάσκαλοι; μη πάντες ενεργούσι θαύματα; μη πάντες έχουσι χαρίσματα ιαμάτων; μη πάντες λαλούσι γλώσσας; μη πάντες διερμηνεύουσι;

1Κορ.13:1: «Εάν λαλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, έγεινα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον.»

1Κορ.14:1-39 : «Ακολουθείτε την αγάπην· και ζητείτε μετά ζήλου τα πνευματικά, μάλλον δε το να προφητεύητε……… ο δε προφητεύων λαλεί προς ανθρώπους εις οικοδομήν και προτροπήν και παρηγορίαν. Ο λαλών γλώσσαν αγνώριστον εαυτόν οικοδομεί, ο δε προφητεύων την εκκλησίαν οικοδομεί. Θέλω δέ πάντες νά λαλήτε γλώσσας, ΜΑΛΛΟΝ ΔΕ ΝΑ ΠΡΟΦΗΤΕΥΗΤΕ· διότι ο προφητεύων είναι ΜΕΓΑΛΗΤΕΡΟΣ παρά ο λαλών γλώσσας, εκτός εάν διερμηνεύη, διά να λάβη οικοδομήν η εκκλησία ……… Αδελφοί, μη γίνεσθε ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΤΑ ΤΑΣ ΦΡΕΝΑΣ……… Ώστε αι γλώσσαι είναι διά ΣΗΜΕΙΟΝ ουχί πρός τούς πιστεύοντας, ΑΛΛΑ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΙΣΤΟΥΣ· η προφητεία όμως είναι ουχί προς τους απίστους, αλλά προς τους πιστεύοντας……… Ώστε, αδελφοί, ζητείτε μετά ζήλου το προφητεύειν, και το λαλείν γλώσσας μη εμποδίζετε·

Εφεσ.1:13-14: «εις τον οποίον και σεις ηλπίσατε, ακούσαντες τον λόγον της αληθείας, το ευαγγέλιον της σωτηρίας σας, εις τον οποίον και πιστεύσαντες ΕΣΦΡΑΓΣΘΗΤΕ ΜΕ ΤΟ ΠΝΕΎΜΑ ΤΟ ΆΓΙΟΝ ΤΗΣ ΕΠΑΓΓΕΛΊΑΣ, όστις είναι ο αρραβών της κληρονομίας ημών, μέχρι της απολυτρώσεως του αποκτηθέντος λαού αυτού, εις έπαινον της δόξης αυτού.» Το σφράγισμα διά του Αγίου Πνεύματος αφορά μόνον εκείνους που γλωσσολάλησαν;

Εφεσ.4:11-13: «Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους, προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού,»

Προσέξατε, παρακαλώ, ότι στην 1Κορ. 13 και 14, ο απόστολος Παύλος ομιλεί περί της περιορισμένης χρησιμότητος του λαλείν γλώσσας και για τους περιορισμούς που θα πρέπει να τηρούν οι γλωσσολαλούντες μεσα στις συναθροίσεις.

Υπάρχουν δύο κατηγορίες ανθρώπων: α) Κοσμικοί άνθρωποι που είναι πνευματικώς νεκροί αμαρτωλοί και β) Αναγεννημένοι πιστοί. Με άλλα λόγια: Χαμένοι και ευρεθέντες! Επί πλέον, οι αναγεννημένοι πιστοί είναι είτε χριστιανοί-νήπια ή και σαρκικοί πιστοί είτε πνευματικώς ώριμοι πιστοί. Όλοι οι πιστοί είναι βαπτισμένοι σε ένα και το Αυτό Πνεύμα… Τί είναι εκείνο που κάνει ένα σαρκικό χριστιανό να περάσει από τη σαρκική κατάσταση στην πνευματική; Οι νήπιοι χριστιανοί ή και οι σαρκικοί χριστιανοί γίνονται πνευματικοί και ώριμοι υπό έναν όρον: Εάν κάνουν την καλήν εκλογήν να ακολουθούν τον Χριστόν εξόλης καρδίας, να πάρουν τον σταυρόν τους, να Τον ακολουθούν και να υπακούουν στις οδηγίες του Αγίου Πνεύματος. Μόνον σ’εκείνους που πειθαρχούν στον Θεόν (με ειλικρινή μετάνοια και πίστη και αγάπη ανυπόκριτο), ο Θεός δίδει το Άγιον Πνεύμα (Πράξ.5:32). Αυτή είναι η πραγματική πνευματικότης!

Μήπως το λαλείν γλώσσας, αυτή η φανέρωση του Πνεύματος, αποτελεί εγγύηση της πνευματικότητος και ωριμότητος του πιστού; Μήπως το γλωσσολαλείν κάμνει τον πιστόν σοφώτερον, ώστε να είναι κατάλληλος για να την επιμέλεια της οικογενείας του και της τοπικής εκκλησίας του και του πλησίον του; Απολύτως όχι! Συνεπώς, συμφώνως προς την εν λόγω πεπλανημένη ερμηνεία, ο πιστός που δεν έχει το «Αρχικόν Σημείον ή την Απόδειξη» μπορεί να πηγαίνει στην εκκλησία, να γεμίζει τους μπάγκους της, να την ενισχύει οικονομικώς και να ακούει αλλά ποτέ δεν θα τύχει ίσης μεταχειρήσεως ! Αυτή η θέση ως ένα όρον «εκ των ων ουκ άνευ», τόσον για να γίνει κανείς μέλος ή να γίνει δεκτός μεταξύ των ηγετών της εκκλησίας, οδηγεί μοιραίως σε λάθη και αποτελεί πολύ κακόν πρότυπον «πνευματικότητος»!

Συμπέρασμα

Όταν σταθούμε εμπρός στο θρόνο του Θεού, μήπως αυτή θα είναι η ερώτηση που θα μας τεθεί δηλαδή ΕΑΝ ΛΑΛΗΣΑΜΕ ΓΛΩΣΣΕΣ Η ΕΑΝ ΕΖΗΣΑΜΕ ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΚΑΡΠΟΦΟΡΟ ΖΩΗ; «Εν τούτω δοξάζεται ο Πατήρ μου, εις το να φέρητε καρπόν πολύν· και ούτω θέλετε είσθαι μαθηταί μου.» (Ιωάν.15:8)

Είθε ο Θεός να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε και να εφαρμόσουμε αυτές τις μεγάλες αλήθειες!

 

Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ

baltatzis@skynet.be

 

Δείτε επίσης τις συνέχειες:

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1α’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1β]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1γ’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 1δ’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 2]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3α’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3β’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 3γ’]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 4]

Η ΠΙΣΤΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ και Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ [Μέρος 4α’ Τελευταίο]