“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
ΥΠΗΡΕΣΙΑ – ΛΑΤΡΕΙΑ
Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση…
Εδώ και λίγο καιρό, ενώ προσευχόμουν, το πνεύμα μου δοκίμασε μιά παράξενη πείρα, μιά πείρα ελέγχου, ένα διάλογο βασιζόμενο στον λόγο του Θεού. Δεν θυμάμαι ακριβώς τις λεπρομέρειες αλλά θυμάμαι ότι είπα στον Κύριοn: «Κύριε Ιησού, Σύ ξεύρεις ότι θέλω να Σε υπηρετήσω…» Μόλις πρόφερα τις λέξεις, «Να Σε υπηρετήσω» δεν μπορούσα να συνεχίσω την προσευχή μου! Ξαφνικά, ορισμένες ερωτήσεις ήλθαν στο πνεύμα μου: «Να υπηρετήσω, ποιόν; Τον Κύριον; Έχει ανάγκη από κάτι; Έχει ανάγκη από τροφή, από στέγη, από χρήματα ή από την προσευχή μου; Έχει ανάγκη από τις παρηγορίες μου; Μήπως έχει ανάγκη να έλθει σε μένα για να λάβει έλεος και να βρεί χάρη προς βοήθεια στην ώρα της ανάγκης Του;» (Εβρ.4:16).
Τότε ήταν που ένας χείμαρρος από εδάφια και σκέψεις συνωθούντο στο πνεύμα μου που δεν μπορώ τώρα να τις αναφέρω. Επί πλέον, δεν είναι αναγκαίο. Πιστεύω όμως ότι πρέπει να σας αναφέρω τα ουσιώδη. Η Αγία Γραφή λέγει:
- «διότι ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε διά να υπηρετηθή, αλλά διά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν αυτού λύτρον αντί πολλών» (Μάρκ.10:45 και Ματ.20:28).
- «Διότι τις είναι μεγαλήτερος, ο καθήμενος εις την τράπεζαν ή ο υπηρετών; ουχί ο καθήμενος; αλλ’ εγώ είμαι εν μέσω υμών ως ο υπηρετών» (Λουκ.22:27).
- Οι άγγελοι, «Δεν είναι πάντες λειτουργικά πνεύματα εις υπηρεσίαν αποστελλόμενα διά τους μέλλοντας να κληρονομήσωσι σωτηρίαν;» (Εβρ.1:14).
Δεν είναι Εκείνος που συγχωρεί όλες τις ανομίες μου, που θεραπεύει όλες τις αρρώστιες μου, που λυτρώνει από τη φθορά τη ζωή μου, που με στεφανώνει με έλεος και οικτιρμούς, που χορτάζει με αγαθά τα γηρατειά μου, που ανανεώνει τη νεότητά μου ως του αετού; (Ψαλ.103:1-5). Ποιός μου «πλένει τα πόδια»; (Ιωάν.13:4-10). Δεν είναι Εκείνος που με προστατεύει και καλύπτει τις ανάγκες μου; Δεν είναι Εκείνος που με διδάσκει και σηκώνει τα φορτία μου; Δεν είναι Εκείνος που μου έδωσε το Άγιο Πνεύμα Του που μεσιτεύει για μένα, που μ’οδηγεί, που μου δίνει δύναμη κατά των πειρασμών μου, των αμαρτιών μου, των παθών μου; Ποιός είναι Εκείνος που μ’ευλογεί; Ποιός είναι Εκείνος που με προστατεύει από τον Σατανά που προσπαθεί να με εξαπατήσει και να με δολοφονήσει;
Τότε, διερωτήθηκα: Γιατί, λοιπόν, η Βίβλος ομιλεί για υπηρέτες Θεού και υπηρεσία προς τον Θεόν; (Ιωάν.12:26 – Πράξ.13:2 – Ρωμ.15:16 – 1Κορ.4:1 – 2Κορ.6:4, 11:23 – Εφεσ.3:7). Γιατί οι λέξεις ‘υπηρετώ’, ‘υπηρεσία’ και ‘υπηρέτης’ χρησιμοποιούνται σχετικά με τους ανθρώπους του Θεού και ως προς τον Θεόν; Εξέτασα τις λέξεις αυτές στα γαλλικά, αγγλικά και ελληνικά μέσω της Online Bible και διαπίστωσα, προς μεγάλη μου έκπληξη, ότι οι ελληνικές λέξεις που μεταφράζονται με τις λέξεις υπηρετώ και υπηρεσία δεν αντιστοιχούν, σε ορισμένες περιπτώσεις, στην έννοια των ελληνικών λέξεων. Θα ήθελα να αναφέρω μία μόνον περίπτωση πολύ αντιπροσωπευτική: «Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν, αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία (Αγγλ: service = υπηρεσία), και μη συμμορφόνεσθε με τον αιώνα τούτον, αλλά μεταμορφόνεσθε διά της ανακαινίσεως του νοός σας, ώστε να δοκιμάζητε τι είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθόν και ευάρεστον και τέλειον» (Ρωμ.12:1-2). Συμπέρασμα: Εάν, πραγματικά, θέλουμε να Τον υπηρετήσουμε (λατρεύσουμε) πρέπει να έχουμε μιά συνεχή ανανέωση του πνεύματός μας και να μη συμορφωνόμαστε με τον κόσμο. Ο καλύτερος υπηρέτης είναι στην πραγματικότητα ο καλύτερος λατρευτής του Ιησού Χριστού. Εξετάζοντας τις παραπομπές διαπίστωσα ότι στις περισσότερες περιπτώσεις οι λέξεις αυτές είναι συνδεδεμένες με την υπηρεσία που προσφέρεται στους ανθρώπους εν ονόματι του Θεού!!!
Ας αφήσουμε κατά μέρος τις διάφορες μεταφράσεις και εκδόσεις και ας εξετάσουμε το μήνυμα που αυτές οι λέξεις αποδίδουν. Εάν θέλουμε να ονομαζόμαστε «υπηρέτες» του Ιησού Χριστού, πρέπει να εννοήσουμε το βασικό χαρακτηριστικό του υπηρέτου: Αυτό το χαρακτηριστικό είναι η υπακοή! Η λέξη «υπακοή», στα πλαίσια της Βίβλου, έχει δυό βασικές έννοιες:
α) μετανοώ και πιστεύω στο ευαγγέλιο,
β) υπηρετώ εξ αγάπης τον πλησίον μου!
Το να λέμε την αλήθεια μέσα στην καρδιά μας για τον εαυτόν μας, να ομολογούμε τις αμαρτίες μας και να εμπιστευόμαστε τον Θεόν, ο Οποίος, από αγάπη για μάς, εθυσίασε τον Υιόν Του τον μονογενή επάνω στον σταυρό, αποτελούν για μάς έξοχες πράξεις υπακοής και λατρείας! Το να αγαπάς την αλήθεια, να λες την αλήθεια, να υπερασπίζεσαι την αλήθεια και να πιστεύεις τα λόγια Του συνιστά πράξη δικαιοσύνης που τιμά τον Θεόν. Προσφέροντας υπηρεσίες στους άλλους υπηρετούμε και λατρεύομε, στην πραγματικότητα, τον Θεόν. Οποία τιμή να είσαι στην υπηρεσία του Βασιλέως των βασιλέων! (Αριθ.16:9). Αλλά μερικοί από εμάς, όταν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα ευχόμαστε ή είμαστε επηρεασμένοι από τη νοοτροπία του κόσμου, επαναλαμβάνομε μέσα στην καρδιά μας, δυστυχώς, με τρόπο που προκαλεί ντροπή, εκείνο που ορισμένοι Ισραηλίες έλεγαν: «Σεις είπετε, Μάταιον είναι να δουλεύη τις τον Θεόν· και, Τις η ωφέλεια ότι εφυλάξαμεν τα διατάγματα αυτού και ότι περιεπατήσαμεν πενθούντες ενώπιον του Κυρίου των δυνάμεων;» (Μαλ.3:14). Δεν είχαν καταλάβει ότι τηρώντας τις εντολές του Θεού μόνον ‘κέρδιζαν’!!! Τί σημαίνει η φράση της Βίβλου: «… Όστις αγαπά την εαυτού γυναίκα εαυτόν αγαπά»; (Εφ.5:28). Δεν σημαίνει ότι εκείνος που υπηρετεί τη γυναίκα του υπηρετεί τον εαυτόν του; Υπηρετώντας τους άλλους υπηρετούμε τους εαυτούς μας! Συμπεραίνομε, λοιπόν, ότι εάν θέλουμε πραγματικά να υπηρετήσουμε τον Χριστόν, πρέπει να υπηρετήσουμε τους αδελφούς μας και τις αδελφές μας! Τί λέγω; Πρέπει να υπηρετούμε όλους τους ανθρώπους!!! Ο Παύλος έλεγε: «Χρεώστης είμαι προς Ελληνάς τε και βαρβάρους, σοφούς τε και ασόφους» (Ρωμ.1:14). Ο Κύριος Ιησούς είπε: «Αληθώς σας λέγω, καθ’ όσον εκάμετε εις ένα τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εις εμέ εκάμετε» (Ματ.25:40). Είναι επίσης γραμμένο: «Ο ελεών πτωχόν δανείζει εις τον Κύριον· και θέλει γείνει εις αυτόν η ανταπόδοσις αυτού» (Παρ.19:17). Συνεπώς, τί πρέπει να κάνουμε προς τους συνανθρώπους μας;
- «Λοιπόν πάντα όσα αν θέλητε να κάμνωσιν εις εσάς οι άνθρωποι, ούτω και σεις κάμνετε εις αυτούς· διότι ούτος είναι ο νόμος και οι προφήται» (Μτ.7:12)
- Να συγχωρώ τους άλλους εξ όλης καρδίας όπως ο Χριστός με συγχώρησε.
- Να ζω εν ειρήνη – όσο τούτο εξαρτάται από μένα – με τους αδελφούς μου και τις αδελφές μου και γενικά με τους συνανθρώπους μου, να σπεύδω να συμφιλιώνουμε μαζί τους, να τους υπομένω καθώς ο Κύριος με υπομένει, προσπαθώντας να διατηρώ την ενότητα του πνεύματος με τον σύνδεσμο της ειρήνης; Τους αγαπώ πραγματικά ή μήπως … με λόγον και με γλώσσαν αλλά όχι με έργον και αλήθεια;(1Ιωάν.3:18)
- «Εις τον όστις λοιπόν εξεύρει να κάμνη το καλόν και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία» (Ιάκ.4:17).
Οι αληθείς χριστιανοί υπηρετούν τον Ιησούν υπηρετώντας τους συνανθρώπους τους και προσπαθώντας να τους οδηγήσουν στον Κύριον… Βοηθώντας τους ανθρώπους να βρουν τη σωτηρία τους είτε με τη διανομή του Λόγου Του είτε με τη μαρτυρία τους με λόγους ευαγγελισμού ή οικοδομής και με την αγία διαγωγή τους. Προσφέρουν έτσι λατρεία (Αγγλ. service), μιά λογική λατρεία στον Κύριον! Κάθε ψυχή πού σώζεται, κάθε ψυχή που οικοδομείται φέρνει δόξα στον Θεόν, δοξολογία, λατρεία και χαρά στον ουρανό!
Ο καλύτερος τρόπος να υπηρετήσεις τον Θεόν, να ευαρεστείς τον Θεόν και να λατρεύεις τον Θεόν είναι να υπακούς στη φωνή Του ‘εν φόβω και τρόμω’· ο καλύτερος τρόπος να ευαρεστείς τον Θεόν είναι να Τον λατρεύεις ‘εν πνεύματι και αληθεία’· ο καλύτερος τρόπος είναι να προσφέρεις πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων ομολογούντων το όνομα αυτού, την δε αγαθοποιΐαν και το μεταδοτικόν να μη λησμονείς (Εβρ.13:16).
Γιά να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της διακονίας τους, οι χριστιανοί πρέπει να είναι καλά εξοπλισμένοι! Εξοπλισμένοι πώς; Ασφαλώς, με τον Λόγον του Χριστού ο οποίος πρέπει να κατοικεί πλουσίως μέσα τους και μεταξύ τους μετά πάσης σοφίας. Επίσης, να εμμένουν στην προσευχή μετά ευχαριστίας, συμπεριφερόμενοι με σοφία προς τους έξω και ν’αξιοποιούν τον χρόνον τους. Οι λόγοι τους πρέπει να είναι πάντοτε με χάρη, ‘ηρτημένοι με άλας’, ώστε να ξεύρουν πώς πρέπει να ανταποκρίνονται στον καθένα. Ναι, συνεπώς, πρέπει να είναι καλά εξοπλισμένοι με τον λόγον του Θεού καί πλήρεις Πνεύματος Αγίου. Ναι, με τα όπλα της επιθέσεως και της αμύνης… Οι πραγματικοί χριστιανοί θεωρούνται ότι είναι «άνθρωποι της Βίβλου». Διερωτώμαι εάν ορισμένοι χριστιανοί ανοίγουν τον λόγον του Θεού! Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους ελθών ο κύριος θέλει ευρεί αγρυπνούντας. Θέλει περιζωσθή και καθίσει αυτούς εις την τράπεζαν, και ελθών εις το μέσον θέλει υπηρετήσει αυτούς (Λουκ.12:37).
Εάν είμαστε πραγματικοί χριστιανοί, ας μη ξεχνάμε ότι ο Κύριος δεν είναι άδικος να λησμονήσει τον κόπον μας και την αγάπη μας που δείξαμε στο όνομά Του, υπηρετήσαντες και υπηρετούντες τους αγίους (Εβρ.6:10). Ναι, έκαστος κατά το χάρισμα, το οποίον έλαβεν, πρέπει να υπηρετεί κατά τούτο τους άλλους ως καλός οικονόμος της πολυειδούς χάριτος του Θεού (1Πέτ.4:10). Γι’αυτό ‘εάν τις λαλή, ας λαλή ως λαλών λόγια Θεού· εάν τις υπηρετή, ας υπηρετή ως υπηρετών εκ της δυνάμεως, την οποίαν χορηγεί ο Θεός· διά να δοξάζηται εν πάσιν ο Θεός διά Ιησού Χριστού, εις τον οποίον είναι η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων’ (1Πέτ.4:11). Αμήν!
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
http://wordstaughtbythespirit.com
