Κεφάλαιον 25 Συνέχεια από το Κεφάλαιον 24
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Γ’: Ποιός πιστός δεν κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του… (#9)
Θα εξετάσουμε στο κεφάλαιο αυτό ορισμένα χαρακτηριστικά που συμπληρώνουν την εικόνα του αληθούς πιστού που εξετάσαμε σε προηγούμενα κεφάλαια.
1. «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου…»
Eίναι απολύτως σαφές ότι όσοι είναι προσκεκολημένοι στη Βίβλο και στην εφαρμογή της στη ζωή τους θα ευλογηθούν και θα ευημερήσουν (Ιησούς του Ναυή 1:7-8· Ψαλ.1:2-3, Αποκ.1:3, κ.λπ.). Ο Κύριός μας ο Ιησούς Χριστός είπε με σαφέστατο τρόπο ότι, «Εάν μείνητε εν εμοί και οι λόγοι μου μείνωσιν εν υμίν, θέλετε ζητεί ό,τι αν θέλητε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Ιωάν.15:7). Και τ’ανάπαλιν!
Ας εξετάσουμε την αρχήν αυτήν λεπτομερέστερα: Ο Θεός έδωσε εντολή στον Ιησούν του Ναυή ότι: «Δεν θέλει απομακρυνθή τούτο το βιβλίον του νόμου από του στόματός σου, αλλ’ εν αυτώ θέλεις μελετά ημέραν και νύκτα, διά να προσέχης να κάμνης κατά πάντα όσα είναι γεγραμμένα εν αυτώ· διότι τότε θέλεις ευοδούσθαι εις την οδόν σου, και τότε θέλεις φέρεσθαι μετά συνέσεως. Δεν σε προστάζω εγώ; ίσχυε και ανδρίζου· μη φοβηθής μηδέ δειλιάσης· διότι είναι μετά σου Κύριος ο Θεός σου όπου αν υπάγης» (1:8-9). Ερωτώ: Αυτοί οι λόγοι ίσχυαν μόνον για τον Ιησούν του Ναυή και δεν ισχύουν επίσης και για εμάς σήμερα; Βεβαίως και για εμάς (1Πέτ.2:2, Κολ.3:16, κ.λπ.). Εάν ο άνθρωπος του Θεού συμμορφωθεί με τις οδηγίες αυτές, θα ευοδωθεί και θα κάνει την οδόν του να ευημερήσει! Όταν ομιλώ περί ευημερίας, δεν αναφέρομαι στη πεπλανημένη θεωρία περί του «δόγματος της ευημερίας»!
Είναι γραμμένο: «Πάσαι αι οδοί του Κυρίου είναι έλεος και αλήθεια εις τους φυλάττοντας την διαθήκην αυτού και τα μαρτύρια αυτού» (Ψαλ.25:10). Όλοι οι τύποι της προστασίας και ευτυχίας αποτελούν υποσχέσεις για εκείνους που φυλάττουν τη διαθήκη Του και τα μαρτύριά Του, για όλους εκείνους των οποίων η καρδία είναι δοσμένη στη μετάνοια και στην πίστη προς τον Θεόν. Η επιμελής υπακοή του πιστού θα ευλογηθεί: «Διότι εις πάντα τον έχοντα θέλει δοθή και περισσευθή, από δε του μη έχοντος και εκείνο το οποίον έχει θέλει αφαιρεθή απ’ αυτού» (Ματ.25:29). Τί τρομερός λόγος αλλά και τί πηγή ευλογίας! Έρχεται, όμως, σε αντίθεση προς την ανθρώπινη νοοτροπία όσον αφορά την αρχή της «ισότητας»!
Ο πιστός αγαπά τον λόγον Του, είναι η τροφή του, είναι η πηγή της παρηγοριάς του, της ενισχύσεώς του και των όπλων του των δεξιών και των αριστερών κατά του εχθρού της ψυχής του. Αγάλλεται εις τον λόγον Του, ως ο ευρίσκων λάφυρα πολλά (Ψαλ.119:162). Την πιστεύει ως θεόπνευστον και ωφέλιμον προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν (2Τιμ.3:16-17). Δεν τον αμφισβητεί! Τρέμει στον λόγον Του! Τον μελετά ημέρα και νύκτα! Δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν!
2. « Εάν ζητήσητέ τι εν τω ονόματί μου, εγώ θέλω κάμει αυτό »
Όταν ένας άνθρωπος όντως ανήκει στον Θεόν, όλα τα αιτήματα του που είναι σύμφωνα με το θέλημα του Θεού θα εισακουσθούν! Μερικά από αυτά αμέσως και μερικά από αυτά σε βάθος χρόνου, στην καλή ώρα του Θεού…
- «Και αύτη είναι η παρρησία, την οποίαν έχομεν προς αυτόν, ότι εάν ζητώμέν τι κατά το θέλημα αυτού, ακούει ημάς. Και εάν εξεύρωμεν ότι ακούει ημάς ό,τι αν ζητήσωμεν, εξεύρομεν ότι λαμβάνομεν τα ζητήματα, τα οποία εζητήσαμεν παρ’ αυτού» (1Ιωάν.5:14-15 ).
- «και ό,τι αν ζητήσητε εν τω ονόματί μου, θέλω κάμει τούτο, διά να δοξασθή ο Πατήρ εν τω Υιώ» (Ιωάν.14:13).
Η χαρά του Κυρίου είναι να μας ευλογεί και να μας χαροποιεί. Η μόνη απαίτηση Του είναι όπως ο πιστός διατηρεί τη συνείδησή του καθαρή. Ιδού η απόδειξη: Ο Θεός, εν τη χάριτί Του, συγκαταβαίνει να ανταποκρίνεται θετικά στα αίτηματά μας, όχι επί τη βάσει των όσων γνωρίζει για εμάς, αλλά επί τη βάσει του φωτός που έχουμε για τον εαυτόν μας και, ειδικότερα, όσον αφορά την καθαρότητα της καρδιάς μας (της θελήσεώς μας) και της διατηρήσεως καθαρής της συνειδήσεώς μας:
- «διότι εάν μας κατακρίνη η καρδία, βεβαίως ο Θεός είναι μεγαλήτερος της καρδίας ημών και γνωρίζει τα πάντα. Αγαπητοί, εάν η καρδία ημών δεν μας κατακρίνη, έχομεν παρρησίαν προς τον Θεόν, και ό,τι αν ζητώμεν λαμβάνομεν παρ’ αυτού, διότι φυλάττομεν τας εντολάς αυτού και πράττομεν τα αρεστά ενώπιον αυτού» (1Ιωάν.3:20-22 ).
- «Ηρεύνησας την καρδίαν μου· επεσκέφθης αυτήν εν καιρώ νυκτός· εδοκίμασάς με και δεν ηύρες ουδέν εν εμοί· ο στοχασμός μου δεν είναι διάφορος των λόγων μου» (Ψαλ.17:3). Με άλλα λόγια, εννοώ αυτό που λέγω και λέγω αυτό που εννοώ!
3. « Ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με »
«Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε […] Ο έχων τας εντολάς μου και φυλάττων αυτάς, εκείνος είναι ο αγαπών με· ο δε αγαπών με θέλει αγαπηθή υπό του Πατρός μου, και εγώ θέλω αγαπήσει αυτόν και θέλω φανερώσει εμαυτόν εις αυτόν……… Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτόν· Εάν τις με αγαπά, τον λόγον μου θέλει φυλάξει, και ο Πατήρ μου θέλει αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν θέλομεν ελθεί και εν αυτώ θέλομεν κατοικήσει………» (Ιωάν.14:15-24). Απίστευτο, αλλά αληθινό! Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιον Πνεύμα έρχονται να κατοικήσουν (!) στην καρδιά και τη ζωή του πραγματικού πιστού!
Είμαστε άξιοι μιας τέτοιας τιμής; Σε καμία περίπτωση! Έτσι, μπορούμε να κατανοήσουμε το έλεος και τη χάρη του Θεού μας και Σωτήρος μας στη ζωή μας! Όταν για πρώτη φορά κατάλαβα αυτήν την μεγάλη αλήθεια κατελήφθην από θάμβος επί ημέρες και εβδομάδες! ΌΜΩΣ, αυτές οι τιμές και τα προνόμια δεν είναι για ανθρώπους που δεν Τον αγαπούν αλλά περιπατούν ατάκτως!
4. Παιδεία
Πριν από πολλά χρόνια, το Άγιον Πνεύμα επέστησε την προσοχή μου στο επόμενο χωρίο: «Επειδή η κρίσις θέλει επιστρέψει εις την δικαιοσύνην, και θέλουσιν ακολουθήσει αυτήν πάντες οι ευθείς την καρδίαν» (Ψαλ.94:15). Ιδού πώς το εννόησα: Η αγάπη του Θεού μάς κάνει περνούμε από δυσκολίες και πειρασμούς ή, καλύτερα, μέσα από δοκιμασίες. Γιατί; Για να ιδούμε πού κάναμε λάθος, να αλλάξουμε τη θέση της καρδιάς μας και της πορείας μας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, να καθαρισθούμε και να ζήσουμε με δικαιοσύνη (αλήθεια, μετάνοια, διόρθωση, αποκατάσταση…)! Η παιδεία του Θεού μας βοηθά να ιδούμε τους εαυτούς μας, να μετανοήσουμε και να κάνουμε το ορθόν και το δίκαιον! Η ανταπόκρισή μας είναι θετική μόνον εάν αγαπούμε την αλήθεια, εάν η καρδιά μας είναι ευθεία ενώπιον Αυτού. Αντιθέτως, εκείνοι που δεν αγαπούν και δεν υπακούουν στην αλήθεια του Θεού, αντί να αποδεχθούν τη διόρθωση του Θεού, αντιστέκονται και στασιάζουν: «Διά τι παιδευόμενοι θέλετε επιπροσθέτει στασιασμόν; όλη η κεφαλή είναι άρρωστος και όλη η καρδία κεχαυνωμένη» (Ησα.1:5). Ενθυμείσθε την περίπτωση του βασιλέως Άχαζ; «Και εν τω καιρώ της στενοχωρίας αυτού έτι μάλλον παρηνόμησεν εις τον Κύριον αυτός ο βασιλεύς Άχαζ» (2Χρον.28:22) ή πώς ο Ιερεμίας κατηγορούσε τον λαόν του; «Εις μάτην επάταξα τα τέκνα σας· δεν εδέχθησαν διόρθωσιν […]» (Ιερ.2:30).
Η αγάπη και η υπομονή του Θεού μάς περνούν από την ίδια εμπειρία επανειλημμένως μέχρις ότου να καταλάβουμε το λάθος μας και συμμορφωθούμε προς το θέλημα του Θεού: «Ούτω λέγει Κύριος, ο Λυτρωτής σου, ο Άγιος του Ισραήλ· Εγώ είμαι Κύριος ο Θεός σου, ο διδάσκων σε διά την ωφέλειάν σου, ο οδηγών σε διά της οδού δι’ ης έπρεπε να υπάγης. Είθε να ήκουες τα προστάγματά μου τότε η ειρήνη σου ήθελεν είσθαι ως ποταμός και η δικαιοσύνη σου ως κύματα θαλάσσης» (Ησα.48:17-18). Βλέπομε, λοιπόν, ότι το κύριον χαρακτηριστικόν εκείνων των οποίων η καρδία ευθεία είναι ότι αγαπούν και υπακούουν τις παρατηρήσεις του Θεού, τους ελέγχους του Θεού! Τους κάνει να εννοούν τους λόγους Του (Παρ.1:23). Δεν υπάρχει πνευματική πρόοδος και βελτίωση χωρίς αγάπη για την αλήθεια και το θέλημα του Θεού, χωρίς πλήρη παραχώρηση! Τουναντίον, καθυστέρηση και αποστασία!
Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορούμε να ειπούμε στο σημείο αυτό της παιδείας του Θεού αλλά περιοριζόμαστε σ’αυτές τις λίγες γραμμές! Είθε ο Κύριος να ανοίξει το πνεύμα μας και να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πόσον πολύτιμη είναι η παιδεία του Θεού! Πόσον θαυμάσιον είναι το κεφάλαιον 12 της επιστολής προς Εβραίους επί του θέματος της παιδείας!
Πριν συνεχίσω με το επόμενο σημείο, θα ήθελα να επισημάνω συμπερασματικώς την εξής θλιβερή αλήθεια: Πόσον λυπηρόν είναι να βλέπεις πιστεύοντας να αγνοούν τον λόγον του Θεού, να μη τον καταλαβαίνουν, να μη τον εφαρμόζουν, να τον διαστρέφουν, να μη έχουν καθαρή συνείδηση, παιδευόμενοι δε να προσθέτουν στασιασμόν!
5. « …Nέον κτίσμα· τα αρχαία παρήλθον »
O πιστός εν Χριστώ, δεν αποκτά μόνον κάτι νέο, είναι κάτι νέο. Είναι ένα πραγματικά νέον κτίσμα! Όλη η πνευματική του ύπαρξη έχει ξανα-δημιουργηθεί εν Χριστώ. Ίσως να μην το αισθάνεται. Η αλήθεια όμως μένει! «Όθεν εάν τις ήναι εν Χριστώ είναι νέον κτίσμα· τα αρχαία παρήλθον, ιδού, τα πάντα έγειναν νέα» (2Κορ.5:17). Αυτή είναι η επίσημη θέση του! Τα πραγματικά νέα κτίσματα, μελετούν τον λόγον Του ημέρα και νύκτα, τον αφομιώνουν, τον εφαρμόζουν, τον διαδίδουν και προσθέτουν μαθητάς στο ποίμνιο του Κυρίου Ιησού Χριστού!
Παρακαλώ, προσέξτε τα εξής εδάφια της Αγίας Γραφής:
- «Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού» (Ιωάν.1:12) και «Ούτοι θέλουσι πολεμήσει με το Αρνίον, και το Αρνίον θέλει νικήσει αυτούς, διότι είναι Κύριος των κυρίων και Βασιλεύς των βασιλέων, και όσοι είναι μετ’ αυτού είναι κλητοί και εκλεκτοί και πιστοί» (Αποκ.17:14). Αυτό είναι το επίσημο καθεστώς τους, ο νέος τίτλος τους!
- «Και αυτοί ενίκησαν αυτόν διά το αίμα του Αρνίου και διά τον λόγον της μαρτυρίας αυτών, και δεν ηγάπησαν την ψυχήν αυτών μέχρι θανάτου» (Αποκ.12:11). Ιδού πως θα νικούν και πως θα προοδεύουν!
- «αλλά καθότι είσθε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού, χαίρετε, ίνα και όταν η δόξα αυτού φανερωθή χαρήτε αγαλλιώμενοι» (1Πέτ.4:13) και «ο δε Θεός και τον Κύριον ανέστησε και ημάς θέλει αναστήσει διά της δυνάμεως αυτού» (1Κορ.6:14). Αυτό είναι το ένδοξον μέλλον τους! Αυτό είναι το ένδοξο μέλλον μας εάν είμαστε αληθινά νέα κτίσματα!
6. Οι αληθινοί πιστοί έχουν ειρήνη στην καρδιά τους
Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά των παιδιών του Θεού είναι ότι έχουν ειρήνη στην καρδιά τους! Έχουν τον Άρχοντα της ειρήνης στην καρδιά τους, έχουν την ασπίδα της πίστεως στα χέρια τους! Δεν ανησυχούν για τίποτα, διότι αναθέτουν με προσευχές και δεήσεις όλες τις ανάγκες και τα προβλήματά τους στον Θεόν. Του τις αναθέτουν με προκαταβολικές ευχαριστίες! Γι’αυτό η ειρήνη του Θεού που υπερβαίνει κάθε νόηση, φυλάττει την καρδιά τους και τα διανοήματά τους εν Χριστώ Ιησού (Φιλιπ.4:6-7). Μια τέτοια ειρήνη προστατεύει τους στοχασμούς τους. Συνεπώς, ΔΕΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ! Πόσο παρήγορα είναι και τα εξής εδάφια: «και ευφραίνου εν Κυρίω, και θέλει σοι δώσει τα ζητήματα της καρδίας σου. Ανάθες εις τον Κύριον την οδόν σου και έλπιζε επ' αυτόν, και αυτός θέλει ενεργήσει· και θέλει εξάξει ως φως την δικαιοσύνην σου και την κρίσιν σου ως μεσημβρίαν» (Ψαλ.37:4-6). Τίποτα, απολύτως τίποτα (χρήμα, εργασία, ασθένεια, θάνατος, κ.λπ.), δεν μπορεί να αφαιρέσει την ειρήνη από την καρδιά τους, εκτός από μια αμετανόητη καρδιά! Ναι, έχουν ειρήνη και ανάπαυση στην καρδιά τους γιατί πιστεύουν ακράδαντα ότι Εκείνος φροντίζει για όλες τις λεπτομέρειες της ζωής τους και ότι Εκείνος που άρχισε στη ζωή τους καλόν έργον θα επιτελέσει αυτό μέχρι της ημέρας του Ιησού Χριστού (Φιλιπ.1:6).
7. Οι αληθινοί πιστοί έχουν τη μαρτυρία του Θεού στην καρδιά τους
Επιπλέον, «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν του Θεού έχει την μαρτυρίαν εν εαυτώ· όστις δεν πιστεύει εις τον Θεόν, έκαμεν αυτόν ψεύστην, διότι δεν επίστευσεν εις την μαρτυρίαν, την οποίαν εμαρτύρησεν ο Θεός περί του Υιού αυτού» (1Ιωάν.5:10). Τίποτα, απολύτως τίποτα, δεν μπορεί να αφαιρέσει τη μαρτυρία μέσα του, ότι ανήκει στον Μέγα Βασιλέα και ότι προστατεύεται από την αγάπη Του, το έλεος Του και την χάρη Του. Έχει εξαγορασθεί από τον νόμον και έχει υιοθετηθεί. Και επειδή είναι υιός εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του Υιού αυτού μέσα στην καρδιάν του το οποίον κράζει· Αββά, ο Πατήρ. Έτσι, δεν είναι πλέον δούλος αλλ’ υιός· εάν δε υιός, και κληρονόμος του Θεού διά του Χριστού. (Γαλ.4:5-7)! Απίστευτο, αλλά αληθινό! Μέσα στην καρδιά μου ! Ποιός είμαι εγώ; Κληρονόμος του Θεού διά του Χριστού! Μόνον αμετανόητη καρδιά (ανομολόγητη και μη απορριφθείσα αμαρτία) μπορεί να αφαιρέσει τη θαυμαστή εσωτερική μαρτυρία της υιοθεσίας μου και της ασφαλείας μου!
Ο γνήσιος άνθρωπος του Θεού γνωρίζει με βεβαιότητα, όπως έχει ήδη αναφερθεί, ότι:
- «Όστις πιστεύει εις τον Υιόν έχει ζωήν αιώνιον· όστις όμως απειθεί εις τον Υιόν δεν θέλει ιδεί ζωήν, αλλ’ η οργή του Θεού μένει επάνω αυτού» (Ιωάν.3:36).
- « […] Και αύτη είναι η υπόσχεσις, την οποίαν αυτός υπεσχέθη προς ημάς, η ζωή η αιώνιος» (1Ιωάν.2:24-25)
8. «Ο νόμος του Θεού του είναι στην καρδιά του· τα διαβήματα του δεν θα ολισθήσουν » (Ψαλ.37:31)
Εάν αυτό το εδάφιο είναι αληθές, και είναι αληθές, δυνάμεθα να συμπεράνουμε ότι ο νόμος του Θεού στην καρδιά του ωθεί τον πιστόν που αγαπά τον Θεόν, να υπακούει στις εντολές Του με καθαρή αγάπη για την αλήθεια και για τον Σωτήρα Του και μπορεί να είναι βέβαιος ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να τον χωρίσει από Αυτόν… Όλα εξαρτώνται από την επιλογή της καρδιάς του προς Αυτόν: «Μετά πάσης φυλάξεως φύλαττε την καρδίαν σου· διότι εκ ταύτης προέρχονται αι εκβάσεις της ζωής» (Παρ.4:23). Μπορούμε μήπως να λησμονήσουμε ότι ο «… Κύριος βλέπει την καρδίαν»; (1Σαμ.16:7). Και, τί να ειπεί κανείς για το εδάφιο που λέγει: «οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ» (1Πέτ.1:5); Ο Θεός τον προστατεύει και κανένα βήμα του δεν θα ολισθήσει. Αλληλούια!
Όσοι είμεθα του Θεού φοβούμεθα τον Θεόν, μισούμε την αμαρτία, απαρνώμεθα τους εαυτούς μας και τα συμφέροντά μας – σε περίπτωση που έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα του Θεού. Ο Κύριος και το θέλημά Του έχουν γίνει ο θησαυρός μας, η μετάνοιά μας, η πίστη μας σε Αυτόν και στον Λόγον Του είναι συνεχείς, βαθιές και ειλικρινείς, γι’αυτό δεν κινδυνεύομε να αρρωστήσουμε και να πεθάνουμε πνευματικά. Αγαπούμε Κύριον τον Θεόν μας εξ όλης της καρδίας μας και εξ όλης της ψυχής μας και εξ όλης της δυνάμεώς μας και εξ όλης της διανοίας μας, και τον πλησίον μας ως τον εαυτόν μας» (Λουκ.10:27). Γι’αυτό δεν έχομε πραγματικά πνευματικά προβλήματα. Γι’αυτό δεν έχομε ανάγκη από πνευματική αναζωπύρωση! O Κύριος υπόσχεται σε όσους φυλάττουν τον λόγον της υπομονής Του (Αποκ.3:8,10) ότι θα τους δώσει: Χάρη και δύναμη: Θα τους ανοίξει πόρτες που κανείς δεν θα μπορεί να κλείσει… εξουσία εναντίον του εχθρού και δύναμη να κάνουν το καθήκον τους. Θα εξαλείψει τα εμπόδια και θα δώσει εξουσία και ασφάλεια και θάρρος και κυρίως μεγάλη πίστη! Θα τους προστατεύει από τους πειρασμούς! Θα τους δώσει τη νίκη και θα τους κάνει πυλώνες στην Εκκλησία Του. Η πνευματική τους πρόοδος θα είναι εμφανής σε όλους. Θα τους δίνει περισσότερο φως και ευλογίες. Δεν θα επιτρέψει κανείς να τους αρπάξει τον στέφανόν τους είτε πρόκειται για τον στέφανον της «αφθαρσίας» ή για τον στέφανον της «δικαιοσύνης», για τον στέφανον της «ζωής», της «δόξης», κ.λπ. (1Κορ.9:25· 2Τιμ.4:8· Ιάκ.1:12· 1Πέτ.5:4 και Αποκ.2:10· 03:11). Αλληλούια!
9. Μετάνοια – Ταπεινοφροσύνη – Συντριβή
Έχομε ήδη εξετάσει τη βασική χριστιανική αρχή της μετανοίας. Επανερχόμεθα απλώς για να τονίσουμε ότι όταν οι άνθρωποι του Θεού συμβεί να αμαρτήσουν μετανοούν αμέσως, ταπεινούνται και συντρίβονται! Δέχονται αγόγγυστα τις συνέπειες της αμαρτίας τους (Νεεμ.9:33, Λευιτ.26:40-42, κ.λπ.)! Ο Πέτρος, παρά τη φοβερή αμαρτία του, ήταν εκ της αληθείας! Ο Ιούδας ήταν εξίσου εκ της αληθείας;
Ο λόγος μας πρέπει να είναι ναι ή όχι. Συνεπώς, ή είσαι ή δεν είσαι. Το ένα ή το άλλο. Συμπεραίνομε, λοιπόν, ότι το βασικό χαρακτηριστικό ενός αληθινού χριστιανού είναι ότι έχει μέσα του μια πηγή μετανοίας, που τον οδηγεί στην ταπεινοφροσύνη και τη συντριβή, που αποτελούν εγγύηση αποδοχής του από μέρους του Θεού!
- «Διότι ούτω λέγει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι Ο Αγιος· Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς και εν αγίω τόπω· και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν και του ταπεινού το πνεύμα, διά να ζωοποιώ το πνεύμα των ταπεινών και να ζωοποιώ την καρδίαν των συντετριμμένων» (Ησα.57:15).
- «[…] εις τίνα λοιπόν θέλω επιβλέψει; εις τον πτωχόν και συντετριμμένον το πνεύμα και τρέμοντα τον λόγον μου» (Ησα.66:2).
Από τις ημέρες του Μωυσή αλλ’επίσης και μέχρι σήμερα υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι που ανθίστανται στην αλήθεια: Άνθρωποι διεφθαρμένοι τον νουν, αδόκιμοι εις την πίστιν (2Τιμ.3:1-8). Δεν ήθελαν να μετανοήσουν…! Στις ημέρες μας, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι;;;
10. Οι πραγματικοί πιστοί εξέρχονται νικητές
Είναι πολύ χρήσιμο να λάβει κανείς σοβαρά υπόψη αυτό που το Πνεύμα του Θεού είπε σε ορισμένες από τις επτά εκκλησίες στην Aποκάλυψη του Ιωάννου. Και συγκεκριμένως στις εκκλησίες:
Της Εφέσου:
«Ενθυμού λοιπόν πόθεν εξέπεσες και μετανόησον και κάμε τα πρώτα έργα· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω κινήσει την λυχνίαν σου εκ του τόπου αυτής, εάν δεν μετανοήσης. ……… Εις τον νικώντα…» (Αποκ.2:5-7 ).
Της Σμύρνης:
«……… και θέλετε έχει θλίψιν δέκα ημερών. Γίνου πιστός μέχρι θανάτου, και θέλω σοι δώσει τον στέφανον της ζωής……… Ο νικών δεν θέλει αδικηθή εκ του θανάτου του δευτέρου» (Αποκ.2:8-11).
Της Περγάμου:
«……… Μετανόησον· ει δε μη, έρχομαι προς σε ταχέως και θέλω πολεμήσει προς αυτούς με την ρομφαίαν του στόματός μου ……… Εις τον νικώντα…» (Αποκ.2:12-17).
Των Σάρδεων:
«……… Εξεύρω τα έργα σου, ότι το όνομα έχεις ότι ζης και είσαι νεκρός. Γίνου άγρυπνος και στήριξον τα λοιπά, τα οποία μέλλουσι να αποθάνωσι· διότι δεν εύρηκα τα έργα σου τέλεια ενώπιον του Θεού. Ενθυμού λοιπόν πως έλαβες και ήκουσας, και φύλαττε αυτά και μετανόησον. Εάν λοιπόν δεν αγρυπνήσης, θέλω ελθεί επί σε ως κλέπτης, και δεν θέλεις γνωρίσει ποίαν ώραν θέλω ελθεί επί σε……… Ο νικών, ούτος θέλει ενδυθή ιμάτια λευκά, και δεν θέλω εξαλείψει το όνομα αυτού εκ του βιβλίου της ζωής, και θέλω ομολογήσει το όνομα αυτού ενώπιον του Πατρός μου και ενώπιον των αγγέλων αυτού» (Αποκ.3:1-5).
Της Λαοδικείας:
«……… Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός· είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός· ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου……… Εγώ όσους αγαπώ, ελέγχω και παιδεύω· γενού λοιπόν ζηλωτής και μετανόησον. Ιδού, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω· εάν τις ακούση της φωνής μου και ανοίξη την θύραν, θέλω εισέλθει προς αυτόν και θέλω δειπνήσει μετ’ αυτού και αυτός μετ’ εμού. Όστις νικά…» (Αποκ.3:15-21).
Στο τέλος του βιβλίου της Αποκαλύψεως γράφει: «Ο νικών θέλει κληρονομήσει τα πάντα, και θέλω είσθαι εις αυτόν Θεός και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός» (Αποκ.21:7). Πάντως, δεν υπάρχει νίκη χωρίς διεξαγωγή μάχης…
Σημειώστε όμως, ότι σε όλες τις έξι από τις επτά εκκλησίες της Αποκαλύψεως οι προειδοποιήσεις «μετανόησον» και «ο νικών» έρχονται ξανά και ξανά! Ομιλεί μάλιστα περί κρίσεως! Η μόνη εκκλησία που δεν έλαβε προειδοποιήσεις, ήταν η Εκκλησία της Φιλαδελφείας! Γιατί; Διότι εφύλαξε τον λόγον Του και δεν ηρνήθη το Όνομά Του. (Αποκ.3:8)
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
Συνεχίζεται…
