Κεφάλαιον 4, Συνέχεια από Κεφάλαιον 3
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Α’: Η ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΩΤΗΡΙΑ (#3β’)
(B’ : Ευεργετικά επίγεια και αιώνια αποτελέσματα της σωτηρίας μας)
1. Προϋποθέσεις, υποσχέσεις και αιώνιες συνέπειες της σωτηρίας μας
Οι υποσχέσεις Του, όλες οι υποσχέσεις Του, κληρονομούνται υπό ορισμένας προϋποθέσεις: Στην πραγματικότητα, όλα είναι υπό όρους! Εκείνο που είναι άνευ όρων είναι η αμέριστη αγάπη του Θεού για μας! Ευλογεί αφθόνως όλους εκείνους που Τον αγαπούν με όλη τους την καρδιά! Από την άλλη πλευρά, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε: Ο Θεός αγαπά και καλεί σε μετάνοια όλους. Εάν ακολουθήσουν πεισματικά την οδόν τους, ο Θεός θα τους παραδώσει στον αδόκιμον νουν τους και θα τους αφήσει να θερίσουν τους καρπούς της ανυπακοής τους (Ρωμ.1:28). Επιπλέον, δεν θα μπορούν να έχουν κοινωνία μαζί Του.
Εάν εμείς, οι πιστοί, δεν αδρανήσουμε, αλλά γίνουμε μιμιταί εκείνων που διά πίστεως και μακροθυμίας κληρονομούν τις επαγγελίες, και εάν δεν ζούμε για τον εαυτόν μας, αλλά για τον αποθανόντα και αναστάντα (2Κορ.5:15), τότε θα κληρονομήσουμε και εμείς τα υποσχεθέντα (Εβρ.6:12). Εάν έχουμε ταυτισθεί με Εκείνον στην ομοιότητα του θανάτου Του, θα είμαστε και κατά την ομοιότητα της αναστάσεως Του (Ρωμ.6:5). Θα μας δοθεί επίσης, η εξουσία να πατούμε επάνω όφεων και σκορπιών και σε όλη τη δύναμη του εχθρού και τίποτα δεν θα μπορεί να μας βλάψει (Λουκ.10:19).
Όσον είμαστε εν ζωή, πλήθος ευλογιών επιφυλάσσωνται για τους φοβουμένους Αυτόν και τις οποίες ενεργεί στους ελπίζοντας επ’Αυτόν (Ψαλ.31:19): Θα μας δώσει το Χρίσμα του Πνεύματος, ώστε να μη έχουμε ανάγκη να μας διδάσκει τις, θα εκπληροί πάσαν χρείαν μας, το δε έργον που άρχισε μέσα μας δεν θα το αφήσει ημιτελές αλλά θα το ολοκληρώσει και θα μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε μεγάλα έργα! Όμως τούτο δεν σημαίνει ότι θα παύσει ο Χριστός να είναι και να παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας μας και του έργου μας. Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός εδήλωσε ότι μας συνέφερε να φύγει Εκείνος, προκειμένου να στείλει τον αντικαταστάτη Του, το Άγιον Πνεύμα. Απόδειξη τούτου αποτελεί το έργο των Αποστόλων: Πόσοι και πόσοι δεν εσώθησαν από τις ομιλίες του Αποστόλου Πέτρου αμέσως μετά την ανάληψη του Ιησού και την πλήρωσή τους δια του Αγἰου Πνεύματος! Πόσες και πόσες εκκλησίες δεν εφύτευσε ο απόστολος Παύλος σε όλη την Ευρώπη κατά τα ιεραποστολικά του ταξίδια!
Τίποτα, απολύτως τίποτα, θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Χριστού! Θλίψις ή στενοχωρία ή διωγμός ή πείνα ή γυμνότης ή κίνδυνος ή μάχαιρα; Καθώς είναι γεγραμμένον, Ότι ένεκα σου θανατούμεθα όλην την ημέραν. Ελογίσθημεν ως πρόβατα σφαγής. Αλλ’ εις πάντα ταύτα υπερνικώμεν διά του αγαπήσαντος ημάς (Ρωμ.8:35-37). Θα νικήσουμε τον Πονηρόν (1Ιωάν.2:13), διότι μεγαλήτερος είναι εκείνος όστις είναι εν υμίν παρά όστις είναι εν τω κόσμω (1Ιωάν.4:4) διότι επιστεύσαμε ότι ο Ιησούς είναι ο Υιός του Θεού (1Ιωάν.5:5).
Ο Χριστός θα δώσει σ’εκείνον που νικά, να φάγει από το κρυφό μάννα, δηλαδή βαθιά πνευματική τροφή και μια ψήφο λευκή επάνω στην οποία θα είναι γραμμένο ένα νέο όνομα, που κανείς δεν ξέρει, παρά εκείνος που το λαμβάνει (Αποκ.2:17). Ιμάτια λευκά, το δε όνομά του δεν θα εξαλειφθεί από το βιβλίον της ζωής, θα το ομολογήσει ενώπιον του Πατρός Του και ενώπιον των αγγέλων Του (Αποκ.3:5), θα τον κάμει στύλον εν τω ναώ του Θεού Του, και δεν θέλει εξέλθει πλέον έξω. Επίσης, θα γράψει επ’ αυτόν το όνομά Του το νέον (Αποκ.3:12). Θα του χαρίσει να καθίσει μαζί Του στο θρόνο Του (Αποκ.3:21). Ο Χριστός είπε: «Ο νικών θέλει κληρονομήσει τα πάντα, και θέλω είσθαι εις αυτόν Θεός και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός» (Αποκ.21:7). Ποιός είναι εκείνος που νικά; Δεν είναι εκείνος που έδωσε την καρδιά του στον Ιησούν ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ; Δεν είναι εκείνος που έδωσε στον Ιησούν όλα τα κλειδιά της ζωής του και που κανένα κλειδί δεν κράτησε για τον εαυτόν Του; Δεν είναι εκείνος που τίμησε τον Ιησούν ως ΚΥΡΙΟΝ της ζωής Του; (Ρωμ.10:9). Δεν είναι εκείνος που δέχθηκε Ν’ΑΠΑΡΝΗΘΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟΝ ΤΟΥ, ΝΑ ΣΗΚΩΣΕΙ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΤΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ; Εάν αυτό δεν συμβεί, μπορεί ποτέ να γίνει μαθητής Του και άξιος Αυτού; (Ματ.10:38· Μάρκ.8:34· Λουκ.9:23· 14:27). Δεν είναι αυτός που υπομένει μέχρι τέλους που θα σωθεί; (Ματ.10:22· 24:13· Μάρκ.13:13). Και ο Κύριος προχωρεί και δίνει μια υπέροχη υπόσχεση: «εάν υπομένωμεν, θέλομεν και συμβασιλεύσει· εάν αρνώμεθα αυτόν, και εκείνος θέλει αρνηθή ημάς·» (2Τιμ.2:12). Τα αληθινά παιδιά του Θεού θα γίνουν κληρονόμοι Θεού και συγκληρονόμοι του Χριστού, εάν δε δεχθούν να συμπάσχουν, θα γείνουν και συμμέτοχοι της δόξης Αυτού (Ρωμ.8:17). Κοντά στις ανωτέρω ευλογίες θα μας προστεθούν και άλλες που, ενδεικτικώς θα ήθελα απλώς να αναφέρω: Τώρα τα σώματά μας είναι κατοικητήριον του Θεού δια του Αγίου Πνεύματος. Όταν φανερωθεί θα φανερωθούμε και εμείς μαζί Του…! Θα κάμει το σώμα μας σύμμορφον του σώματος της δόξης Του (Φιλιπ.3:21), δηλαδή θα μας δώσει σώμα πνευματικόν σαν συμπολίτες του Θεού.
2. Και άλλες ευλογίες… για τώρα και για την αιωνιότητα!
Οι έξοχες ευλογίες υπέρ ημών είναι πέραν πάσης φαντασίας! Ναι, εάν η μετάνοιά μας είναι γνήσια και η πίστη μας ανυπόκριτη ο Θεός θα μας δώσει, πρώτα απ’ όλα, τη σωτηρία! Αληθινή σωτηρία από πάσης πλευράς! Αληθινή σωτηρία, διότι ο Χριστός δύναται να σώσει εντελώς όσους πλησιάζουν τον Θεόν διά του Χριστού, διότι ζη πάντοτε διά να να μεσιτεύει υπέρ αυτών (Εβρ.7:25). Όταν η Αγία Γραφή μας λέγει «εντελώς» τούτο σημαίνει εντελώς. Ο όρος εντελώς δεν σημαίνει μόνον την αιώνια ζωή, αλλά σημαίνει επίσης τελεία νίκη επί των αμαρτιών μας, των παθών μας και των αδυναμιών μας! Καμία κατάκριση αλλά επίσης, νίκη κατά της αμαρτίας, νίκη κατά των αδυναμιών μας, νίκη κατά της σαρκός και νίκη κατά του Πονηρού! Σημαίνει ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ: «Αληθώς αληθώς, σας λέγω, Ο πιστεύων εις εμέ έχει (ήδη) ζωήν αιώνιον.» (Ιωάν.6:47). Σημαίνει, επίσης, ό,τι ο Κύριος μας είπε: «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με ΈΧΕΙ ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν.» (Ιωάν.5:24). Όλα αυτά τα προνόμια και πολλά άλλα μας παρέχονται εάν δεχθούμε την ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ του Χριστού στη ζωή μας! Η συνεχής εγκατάλειψη των δικαιωμάτων μας για τις ανάγκες των άλλων, τις αδυναμίες και τις ασθένειές τους θα οδηγήσει σε εμβάθυνση της πνευματικής μας ζωής όλον και περισσότερο. Η αρχή αυτή ισχύει, επίσης, όταν είμαστε υπάκουοι στις ωθήσεις του Αγίου Πνεύματος.
Επαναλαμβάνω: Οι συνέπειες για τους πραγματικούς πιστούς είναι πέραν κάθε φαντασίας! Μια από τις πιο πολύτιμες και σημαντικές υποσχέσεις που θα έχουμε, ευθύς ως δικαιωθούμε διά της πίστεως είναι EIΡΗΝΗ με τον Θεόν μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού (Ρωμ.5:1). Και κάτι άλλο: Όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους, ομοίους, της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών (Ρωμ.8.29 και 1Ιωάν.3:2). Αλλού εκφράζεται με τρόπον παρόμοιο αλλά πολύ εκφραστικόν: «όστις θέλει μετασχηματίσει το σώμα της ταπεινώσεως ημών, ώστε να γείνη σύμμορφον με το σώμα της δόξης αυτού κατά την ενέργειαν, διά της οποίας δύναται και να υποτάξη τα πάντα εις εαυτόν.» (Φιλιπ.3:21). Ο Χριστός επιβεβαιώνει: «Ο νικών θέλει κληρονομήσει τα πάντα, και θέλω είσθαι εις αυτόν Θεός και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός» (Αποκ.21:7). Αυτός ο λόγος αποτελεί, επίσης, μια υπόσχεση και εγγύηση της αναστάσεως όλων των αληθινών χριστιανών (Ρωμ.8:11· 1Κορ.6:14· Φιλιπ.3:21· 1Ιωάν.3:2).
Επιπλέον, είναι γραμμένο: «…Θέλω δώσει τους νόμους μου εις την καρδίαν αυτών, και θέλω γράψει αυτούς επί των διανοιών αυτών, και θέλω είσθαι εις αυτούς Θεός, και αυτοί θέλουσιν είσθαι εις εμέ λαός.» (Εβρ.10:16 και 8:10). Ας προσέξουμε, ωσαύτως, δύο παρόμοια εδάφια αλλά πολύ σημαντικά: «Αύτη είναι η διαθήκη, την οποίαν θέλω κάμει προς αυτούς μετά τας ημέρας εκείνας, λέγει ο Κύριος· Θέλω δώσει τους νόμους μου εις τας καρδίας αυτών και θέλω γράψει αυτούς επί των διανοιών αυτών, προσθέτει, Και τας αμαρτίας αυτών και τας ανομίας αυτών δεν θέλω ενθυμείσθαι πλέον. Όπου δε είναι άφεσις τούτων, δεν είναι πλέον προσφορά περί αμαρτίας.» (Εβρ.10:16-18).
3. Συνέπειες για τον Ιησούν και για όλον τον κόσμον
Οι συνέπειες για τον Κύριον Ιησούν Χριστόν ο οποίος υπήκουσε μέχρι τέλους, είναι ο Θεός Πατήρ να υπερυψώσει Αυτόν και να χαρίσει εις Αυτόν ‘όνομα το υπέρ παν όνομα, διά να κλίνη εις το όνομα του Ιησού παν γόνυ επουρανίων και επιγείων και καταχθονίων, και πάσα γλώσσα να ομολογήση ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Κύριος εις δόξαν Θεού Πατρός.’ (Φιλιπ.2:9-11). Η βασιλεία αυτού δεν θα φθαρεί ποτέ, θα κατασυντρίψει και θα συντελέσει όλες τις βασιλείες αλλά αυτή θα διαμένει εις τους αιώνας (Δαν.2:44). Όλοι οι λαοί, τα έθνη και οι άνθρωποι κάθε γλώσσης θα κλίνουν γόνυ ενώπιον αυτού. Η εξουσία αυτού είναι εξουσία αιώνιος, που δεν θα παρέλθει, και η βασιλεία Του δεν θα φθαρεί (Δαν.7:14)!
Ας προσθέσουμε, εν παρανθέσει, δύο εξαιρετικώς ενδιαφέροντα σημεία:
Η θαυματουργική γέννηση και η ανάσταση του Ιησού είναι οι δύο πυλώνες της χριστιανικής πίστεως. Κάθε Χριστιανός πρέπει να αποδεχθεί, με απλή και ειλικρινή πίστη, αυτά τα δύο μεγάλα «θαύματα», προκειμένου να θεωρηθεί ως πραγματικά πιστός! Εκείνος που πιστεύει στην ανάσταση του Ιησού και δεν πιστεύει στη γέννηση Του από την Μακαρία Παρθένο Μαρία διά της παρεμβάσεως του Αγίου Πνεύματος και το αντίστροφο είναι μοιραία πεπλανημένος! Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο θάνατος και ο Σατανάς δεν μπορούσαν να Τον κρατήσουν στον τάφο: «τον οποίον ο Θεός ανέστησε, λύσας τας ωδίνας του θανάτου, διότι δεν ήτο δυνατόν να κρατήται υπ’ αυτού» (Πράξ.2:24). Έλαβε από τη σάρκα μας και ευρεθείς κατά το σχήμα ως άνθρωπος, εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού (Φιλιπ.2:8). Ο Ίδιος εβλασφημίσθη, επληγώθη, ενεπτύσθη, επεριφρονήθη, αλλά δεν έλαβε υπόψη Του όλα αυτά ως εμπόδιο. Αντίθετα, εξήλθε νικών και διά να νικήσει (Αποκ.6:2).
4. Ας εξετάσουμε τους εαυτούς μας επί τη βάσει των όσων ο Θεός έκαμε για μάς
- Έχουμε δεχθεί τον Χριστόν ως προσωπικόν μας Σωτήρα και ως ΚΥΡΙΟΝ της ζωής μας; Εάν ναι, είμαστε τώρα παιδιά του Θεού! Είναι γραμμένο: «Όσοι δε εδέχθησαν αυτόν, εις αυτούς έδωκεν εξουσίαν να γείνωσι τέκνα Θεού, εις τους πιστεύοντας εις το όνομα αυτού·» (Ιωάν.1:12)
- Έχουμε απελευθερωθεί από τη κυριαρχία της αμαρτίας; Υπάρχουν πολλοί Χριστιανοί που ειλικρινά πιστεύουν ότι όλες οι αμαρτίες έχουν συγχωρηθεί αλλά δυσκολεύονται να πιστεύσουν ότι έχουν απελευθερωθεί από την εξουσία ή τη δουλεία της αμαρτίας. Ζούνε την πείρα των κεφαλαίων 6 και 7 της επιστολής προς Ρωμαίους αλλά όχι εκείνην του κεφαλαίου 8, δηλαδή των νικητών. Ο Θεός όχι μόνον συγχωρεί τις αμαρτίες μας αλλά και μας καθαρίζει και μας απαλλάσσει από τις κακές μας συνήθειες και τα πάθη, που έχουν γίνει δεύτερη φύση μας! (1Ιωάν.1:9). Ο Θεός μπορεί να σώσει εντελώς! «Μιά ζωή σήκω-πέσε » δεν είναι φυσιολογική χριστιανική ζωή! Υπάρχουν πολλοί οι οποίοι θεωρούν, ωστόσο, ότι μια ζωή με « σκαμπανεβάσματα » είναι φυσιολογική, διότι, βρίσκουν καταφύγιο στην εξαιρετικά επικίνδυνη δικαιολογία ή πρόφαση ότι είναι ‘αδύνατα ανθρώπινα’ όντα! Πρέπει να αφήσουμε τις δικαιολογίες μας να μας εμποδίζουν από του να ανταποκριθούμε στην πρόσκλησή Του ενώ έχουμε τέτοιες θείες υποσχέσεις;
- Θέλουμε να είμεθα νικητές; Αν ναι, θα πρέπει να απαρνηθούμε από τους εαυτούς μας, να σηκώσουμε τον σταυρόν μας και να ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ. Διαφορετικά, δεν είμαστε άξιοι ΑΥΤΟΥ (Μάρκ. 10:21· Ματ.10:38· Ματ.16:24). Ας μη ξεχνούμε ποτέ εκείνο που ο Κύριός μας εδίδαξε σε όλους τους ακροατές Του: «…Εάν τις θέλη να έλθη οπίσω μου, ας απαρνηθή εαυτόν και ας σηκώση τον σταυρόν αυτού καθ’ ημέραν και ας με ακολουθή. [………] Και όστις δεν βαστάζει τον σταυρόν αυτού και έρχεται οπίσω μου, δεν δύναται να ήναι μαθητής μου.» (Λουκ.9:23, 14:27).
Ερώτηση: Έχομε δώσει τα πάντα στον Χριστόν, ο οποίος έδωσε τα πάντα για εμάς;
Ο Θεός υπάρχει και έκανε – εν τη αγάπη Του – το μέρος Του για εμάς! Ο Σατανάς υπάρχει και η μόνη σφοδρά «επιθυμία» του είναι να μας καταστρέψει! Επαφίεται σ’εμάς να κάνουμε την καλή εκλογή και να ενεργήσουμε δεόντως. Όταν εμείς κάνουμε αυτό που πρέπει, δηλαδή, δώσουμε την καρδιά μας (τη θέλησή μας) (Παρ.23:26). θα εκχέει τις ευλογίες Του επάνω μας, ώστε να μη υπάρχει τόπος να τις χωρέσει! Είναι πρόθυμος να κάνει το μέρος Του περισσότερον από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε! Το έλεος και τη χάρη Του, για όλη μας τη ζωή και για την αιωνιότητα! Είναι εκείνος που θα στηρίξει το πνεύμα της μετανοίας και της πίστεως και Εκείνος θα γίνει εγγυητής μας για το μέλλον μας. Πόσο σημαντικός είναι πράγματι ο λόγος εκείνος που είπε ό Κύριος Ιησούς όταν εθρήνησε για την Ιερουσαλήμ: «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ, η φονεύουσα τους προφήτας και λιθοβολούσα τους απεσταλμένους προς σε· ποσάκις ηθέλησα να συνάξω τα τέκνα σου καθ’ ον τρόπον συνάγει η όρνις τα ορνίθια εαυτής υπό τας πτέρυγας, και δεν ηθελήσατε» (Ματ.23:37 και Λουκ13:34)
Ο Χριστός έκανε τα πάντα για εμάς. Τώρα όλα εξαρτώνται από εμάς, από τη θέλησή μας! Επομένως, η ευθύνη του ανθρώπου είναι πολύ μεγάλη! Όλα τα λόγια του Ιησού Χριστού, καθώς και εκείνα των προφητών και των αποστόλων έχουν θέσει σ’εμάς την ευθύνη της σωτηρίας μας και της πνευματικής μας προόδου! Δική μας ευθύνη είναι να ζήσουμε σε μία μετάνοια τέλεια και αυθόρμητη και σε μιά πλήρη υπακοή και εμπιστοσύνη στο πρόσωπό Του! (Λουκ.24:47). Ο Θεός είναι Εκείνος που δίδει τη «μετάνοιαν εις ζωήν» (Πράξ.11:18) και τη δύναμη προς υπακοήν υπό την προϋπόθεσιν ότι εμείς Tου έχουμε δώσει την καρδιά μας (τη θέλησή μας). Είναι σαν να μας λέγει: Εμπιστευθείτε με για να μπορέσω να σας ευλογήσω! Λύστε μου τα χέρια για να μπορέσω να σας βοηθήσω! Η δική μας δε η ευθύνη δεν περιορίζεται μόνον στους εαυτούς μας αλλά επίσης και για τη σωτηρία και άλλων δια της προσωπικής μας μαρτυρίας και της συμπεριφοράς μας. Σας δίνω απλώς τρία παραδείγματα:
a) «Και διά την γνώσιν σου θέλει απολεσθή ο ασθενής αδελφός, διά τον οποίον ο Χριστός απέθανεν» (1Κορ.8:13). Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατό να σκανδαλίσουμε τον αδύνατο ΑΔΕΛΦΟΝ ο οποίος μπορεί να απωλεσθή… (1Κορ.8:11).
b) «Συνέλθετε εις εαυτούς κατά το δίκαιον και μη αμαρτάνετε· διότι τινές έχουσιν αγνωσίαν Θεού· προς εντροπήν σας λέγω τούτο. » (1Κορ.15:34). Το εδάφιο αυτό σημαίνει ότι εμείς είμαστε υπεύθυνοι για την πνευματική μας κατάσταση και όχι η εκκλησία ή ο Θεός, και
c) «Διότι ημείς οι ζώντες παραδιδόμεθα πάντοτε εις τον θάνατον διά τον Ιησούν, διά να φανερωθή και η ζωή του Ιησού εν τη θνητή ημών σαρκί.» (2Κορ.4:11). Αυτό είναι το χρέος μας! «Αληθώς, αληθώς σας λέγω, Εάν ο κόκκος του σίτου δεν πέση εις την γην και αποθάνη, αυτός μόνος μένει· εάν όμως αποθάνη, πολύν καρπόν φέρει» (Ιωάν.12:24).
- Έχομε λάβει το Χρίσμα του Πνεύματος; Το Άγιο Πνεύμα μας δίνει το Χρίσμα Του, με το οποίον να μπορούμε κατανοούμε έτσι ώστε να μην έχουμε ανάγκη να μας διδάσκει κάποιος (1Ιωάν.2:27) αλλά και την ικανότητα να μεταδώσουμε τον λόγον του Θεού. Το Άγιον Πνεύμα μάς δίνει την εξουσία κατά της αμαρτίας και μας οδηγεί προς τη σωστή κατεύθυνση· μας χορηγεί χαρίσματα για να μας καταστήσει ικανούς διά την υπηρεσίαν. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνούμε ποτέ, ότι ο Θεός δίνει το Άγιον Πνεύμα σ’εκείνους που υπακούουν σ’ Αυτόν (Πράξ.5:32). Ο Θεός εκχέει το Πνεύμα Του στον άνθρωπο και τον κάνει να εννοεί τους λόγους Του υπό τον όρον ότι αποδέχεται και υπακούει στους ελέγχους Του (Παρ.1:23). Το Άγιον Πνεύμα οδηγεί εις πάσαν την αλήθειαν – ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ – (2Θεσσαλ.2:10-12), μεσιτεύει υπέρ αυτών και τους παρηγορεί όταν διέρχονται δύσκολες στιγμές στη ζωή τους. Εάν είμαστε αδύναμοι, και σκονταύτουμε, ας αποβλέπουμε στον Ιησούν, τον αρχηγόν και τελειωτήν της πίστεως (Εβρ.12:2). Ας μην αποθαρρυνόμεθα από τις αντιξοότητες της ζωής. Ο Θεός είναι πιστός και δεν θα επιτρέψει να πειρασθούμε πέρα από τις δυνάμεις μας αλλά με τον πειρασμό θα δώσει και την έκβαση, ώστε να μπορούμε να τον υποφέρουμε (1Κορ.10:13). Το Άγιον Πνεύμα μάς προειδοποιεί ότι ο Σατανάς προσπαθεί να μας κοσκινίσει όπως το σιτάρι. Ο Κύριός μας προσευχήθηκε για εμάς και η προσευχή Του ισχύει πάντοτε, ώστε η πίστη μας να μη εκλείψει (Λουκ.22:31-32), υπό την προϋπόθεση ότι είμαστε τίμιοι και ειλικρινείς μαζί Του. Ας υποταχθούμε, λοιπόν, στον Θεόν και ας αντισταθούμε εις τον διάβολον και θα φύγει από εμάς (Ιάκ.4:7). Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι «Όστις αγαπά τον αδελφόν αυτού εν τω φωτί μένει, και σκάνδαλον εν αυτώ δεν είναι» (1Ιωάν.2:10), δηλαδή δεν σκανδαλίζεται με τις αδυναμίες του αδελφού του! Μπορείτε να φαντασθείτε τί θα συνέβαινε εάν ο Θεός σκανδαλιζόταν με τις αδυναμίες μας; (Θρήν.3:22).
- Έχομε καταλάβει ότι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά μας και τις θλίψεις μας είναι να αναθέσουμε την οδόν μας εις τον Κύριον, να ελπίσουμε επ’Αυτόν, ώστε Εκείνος να μπορεί να ενεργήσει; (Ψαλ.37:5). Ας προσευχόμαστε, ώστε να μας κάμει σοφούς μεν εις το αγαθόν, απλούς δε εις το κακόν, ο δε Θεός της ειρήνης ταχέως θέλει συντρίψει τον Σατανάν υπό τους πόδας μας (Ρωμ.16:19-20). Τότε θα ιδούμε την νίκη του Χριστού και θα ζήσουμε και θα εκτιμήσουμε τα προνόμια και τη δύναμη του σταυρού και της αναστάσεως του Χριστού! Τότε θα είμαστε σε θέση να επαναλάβουμε με τον Παύλο: «Εις εμέ δε μη γένοιτο να καυχώμαι ειμή εις τον σταυρόν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, διά του οποίου ο κόσμος εσταυρώθη ως προς εμέ και εγώ ως προς τον κόσμον.» (Γαλ.6:14). Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι «[…] πρέπει πάντες να εμφανισθώμεν έμπροσθεν του βήματος του Χριστού, διά να ανταμειφθή έκαστος κατά τα πεπραγμένα διά του σώματος καθ’ α έπραξεν, είτε αγαθόν είτε κακόν. » (2Κορ.5:10).
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
Συνεχίζεται…
