Κεφάλαιον 23, Συνέχεια από το Κεφάλαιον 22
“Λόγοι διδακτοί Πνεύματος” (1Κορ.2:13)
Διακονία πνευματικών μηνυμάτων μέσω διαδικτύου προς δόξαν Θεού
Σειρά Βιβλικών μελετών επί
ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ
ΚΑΙ
ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΙΣΤΟΥ
ΜΕΡΟΣ Γ’: Ποιός πιστός δεν κινδυνεύει να χάσει τη σωτηρία του… (#7)
Στο κεφάλαιο αυτό θα εξετάσουμε ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά της ψυχής που ανήκει στην τετάρτη ομάδα της παραβολής του Σπορέως:
1. Ασφάλεια – παρρησία – εσωτερική μαρτυρία
Η Αγία Γραφή είναι σαφής: Εάν κάποιος αγαπά τον Κύριον, μισεί το κακόν! «Οι αγαπώντες τον Κύριον, μισείτε το κακόν· αυτός φυλάττει τας ψυχάς των οσίων αυτού· ελευθερόνει αυτούς εκ χειρός ασεβών» (Ψαλ.97:10). Ο άνθρωπος του Θεού μπορεί να είναι βέβαιος ότι ο Θεός θα προστατεύσει την ψυχήν του, και θα την απελευθερώσει από την χείρα του «κακού». Ο Κύριος θα τον απελευθερώσει από παντός έργου πονηρού και θα τον διασώσει διά την επουράνιον βασιλείαν αυτού· εις τον οποίον έστω η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων· αμήν (2Τιμ.4:18). Συμπεραίνομε λοιπόν ή μάλλον ξεύρομε μετά βεβαιότητος ότι ο ‘κακός’ είναι ο Σατανάς… Το ίδιο μήνυμα δίνεται με άλλο τρόπο από το εδάφιο που ακολουθεί: «εξεύρει ο Κύριος να ελευθερόνη εκ του πειρασμού τους ευσεβείς, τους δε αδίκους να φυλάττη εις την ημέραν της κρίσεως, διά να κολάζωνται» (2Πέτ.2:9).
«Όστις είναι εκ του Θεού, τους λόγους του Θεού ακούει· διά τούτο σεις δεν ακούετε, διότι εκ του Θεού δεν είσθε» (Ιωάν.8:47). Αγαπητέ αναγνώστη! Στάσου και σκέψου… Πόσον είναι τρομερόν είναι να βλέπεις ανθρώπους της εκκλησίας, οι οποίοι δεν υπακούουν στα λόγια του Θεού! Τουναντίον, «Τα πρόβατα τα εμά ακούουσι την φωνήν μου, και εγώ γνωρίζω αυτά, και με ακολουθούσι» (Ιωάν.10:27). «Τα πρόβατα τα εμά», όχι τα ξένα! Τί σημαίνει «Με ακολουθούν»; Υπακούουν σ’Αυτόν: «Τότε αποκριθείς ο Πέτρος, είπε προς αυτόν· Ιδού, ημείς αφήκαμεν πάντα και σοι ηκολουθήσαμεν· τι λοιπόν θέλει είσθαι εις ημάς» (Ματ.19:27· Mάρκ.10:28· Λουκ.5:11, 18:28);
Διαβάζομε στο Ευαγγέλιο του Ιωάννου τα ενθαρρυντικά λόγια που ακολουθούν: «Ο Πατήρ μου, όστις μοι έδωκεν αυτά, είναι μεγαλήτερος πάντων, και ουδείς δύναται να αρπάση εκ της χειρός του Πατρός μου» (Ιωάν.10:29). Ο Κύριός μας εδήλωσε κατά τρόπον επίσημον σε κάποια άλλη περίπτωση: « […] Εγώ είμαι η ανάστασις και η ζωή· ο πιστεύων εις εμέ, και αν αποθάνη, θέλει ζήσει· και πας όστις ζη και πιστεύει εις εμέ δεν θέλει αποθάνει εις τον αιώνα. Πιστεύεις τούτο» (Ιωάν.11:25-26); Μίλησε για τον φυσικόν θάνατον; Ασφαλώς όχι! Μίλησε για την αιώνια ζωή, που είναι εγγυημένη για όλους όσους (πραγματικά) Τον εμπιστεύονται!
Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να προσέξετε τί τα εδάφια 1Ιωάν.5:13 και Ιωάν.5:24 σημαίνουν αντιστοίχως:
- «Ταύτα έγραψα προς εσάς τους πιστεύοντας εις το όνομα του Υιού του Θεού, διά να γνωρίζητε ότι ΈΧΕΤΕ ζωήν αιώνιον, και διά να πιστεύητε εις το όνομα του Υιού του Θεού».
- «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με ΈΧΕΙ ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν».
Αυτά τα εδάφια μας εγγυούνται ότι ήδη ΕΧΟΜΕ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ.
Ο απόστολος Ιωάννης ομιλούσε με βεβαιότητα, ότι ο ίδιος και όλοι οι πραγματικοί πιστοί, πρόκειται να ιδούμε τον Ιησούν: «Ίδετε οποίαν αγάπην έδωκεν εις ημάς ο Πατήρ, ώστε να ονομασθώμεν τέκνα Θεού. Διά τούτο ο κόσμος δεν γνωρίζει ημάς, διότι δεν εγνώρισεν αυτόν. Αγαπητοί, τώρα είμεθα τέκνα Θεού, και έτι δεν εφανερώθη τι θέλομεν είσθαι· εξεύρομεν όμως ότι όταν φανερωθή, θέλομεν είσθαι όμοιοι με αυτόν, διότι θέλομεν ιδεί αυτόν καθώς είναι. Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ' αυτόν καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός» (1Ιωάν.3:1-3). Εάν ο Ιωάννης επίστευε ότι υπήρχε η δυνατότητα, έστω και μία περίπτωση, μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα να αποστατήσει, θα μπορούσε να είχε ποτέ να έχει μιλήσει με αυτόν τον τρόπον;
Ο απόστολος Παύλος επίστευε ότι ο Θεός επρόκειτο να του δώσει τον στέφανον της δικαιοσύνης. Είχε τη βεβαιότητα για το μέλλον του: «του λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ, αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού» (2Τιμ.4:8). Εάν επίστευε ότι υπήρχε έστω και μια περίπτωση μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα να γίνει εκ των συρομένων οπίσω δεν θα είχε ποτέ ομιλήσει με αυτόν τον τρόπον! Είχαν, και οι δύο, ο Ιωάννης και ο Παύλος, τη μαρτυρία μέσα τους! Είναι θαυμάσιο! Αυτή η «τιμή» δεν προορίζεται μόνο για τον Παύλον και Ιωάννην, αλλά και για όλους όσους αγαπούν την έλευση του Χριστού! Έτσι κανείς πραγματικός πιστός δεν πρέπει να πιστεύει ότι όλες αυτές οι υποσχέσεις ήταν μόνον για τους αποστόλους! Ο στέφανος της ζωής είναι επίσης προορισμένος για εκείνους που υφίστανται τον πειρασμό, αγαπούν τον Κύριον και είναι πιστοί μέχρι θανάτου (Ιάκωβος 1:12· Αποκ.2:10). Και μη ξεχνάτε, αγαπητοί μου, ότι «Και πας όστις έχει την ελπίδα ταύτην επ’ αυτόν καθαρίζει εαυτόν, καθώς εκείνος είναι καθαρός» (1Ιωάν.3:3). Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίον το μόνο πράγμα που ενδιέφερε τον Ιωάννη και που εκζητούσε ήταν να μη τον κατακρίνει η καρδία του… Ιδού τί έγραψε: «διότι εάν μας κατακρίνη η καρδία, βεβαίως ο Θεός είναι μεγαλήτερος της καρδίας ημών και γνωρίζει τα πάντα. Αγαπητοί, εάν η καρδία ημών δεν μας κατακρίνη, έχομεν παρρησίαν προς τον Θεόν, και ό,τι αν ζητώμεν λαμβάνομεν παρ’ αυτού, διότι φυλάττομεν τας εντολάς αυτού και πράττομεν τα αρεστά ενώπιον αυτού» (1Ιωάν.3:20-22).
Ρώτησα ορισμένους από αυτούς που δεν αμφιβάλλουν καθόλου σχετικά με την ασφάλεια της σωτηρίας τους, αν υπάρχει περίπτωση να μη σωθούν τελικώς εάν, εάν, εάν… Η απάντησή τους, προερχομένη από την εσωτερική ηχητική μαρτυρία τους ήταν: «Αστειεύεσαι;» Από την άλλη πλευρά, είδα ανθρώπους που πιστεύουν, και μάλιστα έχουν γράψει και βιβλία ότι οι χριστιανοί δεν είναι ασφαλείς, παρά μόνον και μέχρι το τέλος της ζωής τους ΕΑΝ ο θάνατος τους εύρει σε καλή πνευματική κατάσταση, είδα να ομιλούν και να καυχώνται με απόλυτη βεβαιότητα για την σωτηρία τους και τη μακαριότητά τους όταν θα είναι με τον Κύριον! Ωστόσο πρέπει τόσον οι μεν όσον και οι δε να μη ξεχνούν ότι είναι γραμμένο στον λόγον του Θεού «Μη πλανάσθε» (1Κορ.6:9, 1Κορ.15:33, Γαλ.6:7, Εβρ.13:9, Ιάκ.1:16), «Βλέπετε μη πλανηθήτε» (Λουκ.21:8) κ.λπ. Δυστυχώς, τόσον το πιστεύω πολλών εκκλησιών όσον και οι εγωισμοί και η έλλειψη αγάπης για την αλήθεια τους οδηγούν σε παντός είδους πλάνες.
Προσέξατε εκείνο που είναι γραμμένο στην προς 2Τιμ.2:11-13: «Πιστός ο λόγος· διότι εάν συναπεθάνομεν, θέλομεν και συζήσει· εάν υπομένωμεν, θέλομεν και συμβασιλεύσει· εάν αρνώμεθα αυτόν, και εκείνος θέλει αρνηθή ημάς· εάν απιστώμεν, εκείνος μένει πιστός· να αρνηθή εαυτόν δεν δύναται». Έτσι, εάν κάποιος έχει συναποθάνει δια της πίστεως μετά του Χριστού και εάν δέχεται παθήματα υπέρ αυτού, ο Θεός δεν θα τον φυλάξει δια την αιώνιον ζωήν; Εάν κάποιος κατέθεσε χωρίς επιφυλάξεις στην Τράπεζα του Κυρίου όλη του τη ζωή, ο Κύριος δεν θα τον διαφυλάξει για τώρα και για την αιωνιότητα; Και ας μη ξεχνάμε ότι οι πραγματικοί και ειλικρινείς πιστοί δεν Τον αρνούνται και δεν μπορούν να συνεχίσουν να Τον αρνούνται διότι το σπέρμα του Θεού μένει μέσα τους! Ο Πέτρος που ήταν ένας γνήσιος και τίμιος πιστός τον απαρνήθηκε αλλά δεν έμεινε σ’αυτήν την κατάσταση! Γιατί; Ιδού η απάντηση: Διότι αγαπούσε την αλήθεια. Διότι αγαπούσε τον Κύριον, διότι ήταν τίμιος και ήταν έτοιμος να πεθάνει υπέρ του Χριστού, ανεξάρτητα από τις αδυναμίες του! Ναι, διότι ήταν, ευθύς εξ αρχής, ένα πρόβατο του Κυρίου, που άκουγε τη φωνή Του και τον ακολουθούσε! Ναι, «Η οδός των ευθέων είναι να εκκλίνωσιν από του κακού· όστις φυλάττει την οδόν αυτού, διατηρεί την ψυχήν αυτού» (Παρ.16:17). Ο Θεός, ο Πατέρας μας διαφυλάττει εν ζωή την ψυχήν ημών και δεν αφίνει να κλονίζωνται οι πόδες ημών (Ψαλ.66:9). Ναι! Ο Κύριος θα μας φυλάξει από παντός κακού· θα φυλάττει την ψυχήν μας (Ψαλ.121:7).
2. Η ασφάλεια του πιστεύοντος είναι συνδεδεμένη με την ευθύτητα / ακεραιότητά του
Καθώς ερευνούσα στην Αγία Γραφή για να εύρω επιχειρήματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και για τις δύο περιπτώσεις, δηλαδή, για όσους πιστεύουν ότι κινδυνεύουν να χάσουν τη σωτηρία και για εκείνους που δεν κινδυνεύουν να τη χάσουν, εντυπωσιάστηκα από την χρήση των λέξεων ευθείς και ακέραιοι ή ευθύτης και ακεραιότης! Ιδού ένα μικρό δείγμα:
- «Η ασπίς μου είναι εν τω Θεώ, όστις σώζει τους ευθείς την καρδίαν» (Ψαλ.7:10).
- «Έκτεινον το έλεός σου προς τους γνωρίζοντάς σε, και την δικαιοσύνην σου προς τους ευθείς την καρδίαν» (Ψαλ.36:10).
- «Αγαθοποίησον, Κύριε, τους αγαθούς και τους ευθείς την καρδίαν» (Ψαλ.125:4).
- «Κύριε, τις θέλει κατοικήσει εν τη σκηνή σου; τις θέλει κατοικήσει εν τω όρει τω αγίω σου, και ο περιπατών εν ακεραιότητι και εργαζόμενος δικαιοσύνην λαλών αλήθειαν εν τη καρδία αυτού» (Ψαλ.15:1-2 ).
- «Γινώσκει ο Κύριος τας ημέρας των αμέμπτων· και η κληρονομία αυτών θέλει είσθαι εις τον αιώνα» (Ψαλ.37:18).
- «Διότι ήλιος και ασπίς είναι Κύριος ο Θεός· χάριν και δόξαν θέλει δώσει ο Κύριος· δεν θέλει στερήσει ουδενός αγαθού τους περιπατούντας εν ακακία» (Ψαλ.84:11).
- «Αγαθός τωόντι είναι ο Θεός εις τον Ισραήλ, εις τους καθαρούς την καρδίαν» (Ψαλ.73:1).
Η πραγματική λατρεία προς τον Θεόν ανήκει μόνο σε εκείνους που είναι ευθείς και ακέραιοι.
(Ψαλ.32:11, 33:1).
Ανεχθείτε, παρακαλώ, να επαναλάβω αυτό που είπα προηγουμένως: Ακόμα και ο πραγματικός πιστός μπορεί να πέσει στην αμαρτία, αλλά δεν μπορεί να μείνει στην αμαρτία, να εκτελεί την αμαρτία: «όστις πράττει την αμαρτίαν είναι εκ του διαβόλου, διότι απ’ αρχής ο διάβολος αμαρτάνει. Διά τούτο εφανερώθη ο Υιός του Θεού, διά να καταστρέψη τα έργα του διαβόλου. Πας όστις εγεννήθη εκ του Θεού αμαρτίαν δεν πράττει, διότι σπέρμα αυτού μένει εν αυτώ· και δεν δύναται να αμαρτάνη, διότι εγεννήθη εκ του Θεού. Εν τούτω γνωρίζονται τα τέκνα του Θεού και τα τέκνα του διαβόλου. Πας όστις δεν πράττει δικαιοσύνην δεν είναι εκ του Θεού, ουδέ όστις δεν αγαπά τον αδελφόν αυτού» (1Ιωάν.3:8-10). Αμήν και αλληλούια!
Επίσης, η περικοπή Ιωάννης 6:37-40: «Παν ό,τι μοι δίδει ο Πατήρ, προς εμέ θέλει ελθεί, και τον ερχόμενον προς εμέ δεν θέλω εκβάλει έξω· διότι κατέβην εκ του ουρανού, ουχί διά να κάμω το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με. Τούτο δε είναι το θέλημα του πέμψαντός με Πατρός, παν ό,τι μοι έδωκε να μη απολέσω ουδέν εξ αυτού, αλλά να αναστήσω αυτό εν τη εσχάτη ημέρα. Και τούτο είναι το θέλημα του πέμψαντός με, πας όστις βλέπει τον Υιόν και πιστεύει εις αυτόν να έχη ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα.»
Αυτό το απόσπασμα μας λέγει ότι η αιώνια ζωή που ο Πατέρας μας προσέφερε είναι εγγυημένη και εμείς θα αναστηθούμε την εσχάτην ημέραν! Συνεπώς, ο πραγματικός πιστός ΕΧΕΙ αιώνια ζωή και ο Ιησούς θα τον αναστήσει! Πράγματα βέβαια και ασφαλή! Αλληλούια!
3. Συμπεράσματα
Τί σημαίνουν τα ανωτέρω εδάφια; Ασφάλεια και προστασία από την αρχή μέχρι το τέλος!
Α) Ο Πατέρας δίνει στον Υιόν Του. Τί του δίνει; Ψευτοχριστιανούς;
Β) Ο άνθρωπος πηγαίνει στον Χριστόν! Ποιός πηγαίνει στον Χριστόν; Εκείνος που έχει δοθεί από τον Πατέρα στον Υιόν Του! Οποία εγγύηση! Οποία παρηγορία!
Αισθάνομαι έντονα την ανάγκη να τονίσω επίσης τα ακόλουθα εδάφια – ορισμένα των οποίων έχουν ήδη αναφερθεί – για να ενισχύσω την επιχειρηματολογία μου επί του θέματος της Σωτηρίας, της Ασφαλείας και της Προστασίας μέσω της απλής πίστεως:
- «Και καθώς ο Μωϋσής ύψωσε τον όφιν εν τη ερήμω, ούτω πρέπει να υψωθή ο Υιός του ανθρώπου, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον. Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, διά να μη απολεσθή πας ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον» (Ιωάν.3:14-16).
- «Αληθώς, αληθώς σας λέγω ότι ο ακούων τον λόγον μου και πιστεύων εις τον πέμψαντά με έχει ζωήν αιώνιον, και εις κρίσιν δεν έρχεται, αλλά μετέβη εκ του θανάτου εις την ζωήν» (Ιωάν.5:24).
- «Αληθώς αληθώς, σας λέγω, Ο πιστεύων εις εμέ έχει ζωήν αιώνιον» (Ιωάν.6:47).
- «Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου, έχει ζωήν αιώνιον, και εγώ θέλω αναστήσει αυτόν εν τη εσχάτη ημέρα» (Ιωάν. 6:54).
- «Όστις τρώγει την σάρκα μου και πίνει το αίμα μου εν εμοί μένει, και εγώ εν αυτώ» (Ιωάν.6:56).
- «Εγώ ήλθον φως εις τον κόσμον, διά να μη μείνη εν τω σκότει πας ο πιστεύων εις εμέ» (Ιωάν.12:46).
- «Εάν δε ο Χριστός ήναι εν υμίν, το μεν σώμα είναι νεκρόν διά την αμαρτίαν, το δε πνεύμα ζωή διά την δικαιοσύνην. Εάν δε κατοική εν υμίν το Πνεύμα του αναστήσαντος τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών διά του Πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν» (Ρωμ.10-11).
- «Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι (έχετε σωθεί) διά της πίστεως· και τούτο δεν είναι από σας, Θεού το δώρον» (Εφεσ.2:8).
- «Όστις έχει τον Υιόν έχει την ζωήν· όστις δεν έχει τον Υιόν του Θεού, την ζωήν δεν έχει» (1Ιωάν.5:12).
Προσοχή: Το γεγονός ότι είμαι σεσωσμένος (έχω ήδη σωθεί) δεν σημαίνει ότι είμαι τέλειος. Χρειαζόμαστε πολλά πράγματα! Θα πρέπει να σημειώσουμε πρόοδο, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του πληρώματος του Χριστού (Εφεσ.4:13). Από τη στιγμή που ο άνθρωπος δώσειειλικρινά την καρδιά του (τη θέλησή του) στον Θεόν χρειάζονται πολλά βήματα παραχωρήσεως, παραιτήσεως των συμφερόντων και των δικαιωμάτων του, προκειμένου να ευαρεστεί τον Κύριον και να είναι σε θέση να βοηθεί τους άλλους αλλά και προκειμένου να επιταχύνει τη βελτίωσή του και την πνευματικήν πρόοδόν του. Ας το τονίσω περισσότερο με λίγα εδάφια από τον λόγον του Θεού:
- «αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή· διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος (1Πετ.1:15-16).
- «Όστις αδικεί ας αδικήση έτι, και όστις είναι μεμολυσμένος ας μολυνθή έτι, και ο δίκαιος ας γείνη έτι δίκαιος, και ο άγιος ας γείνη έτι άγιος» (Αποκ.2:11).
- «Διά τούτο αφήσαντες την αρχικήν διδασκαλίαν του Χριστού, ας φερώμεθα προς την τελειότητα, χωρίς να βάλλωμεν εκ νέου θεμέλιον μετανοίας από νεκρών έργων και πίστεως εις Θεόν» (Εβρ.6:1).
- Επιπλέον: «Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί να βαστάζωμεν τα ασθενήματα των αδυνάτων, και να μη αρέσκωμεν εις εαυτούς. Αλλ’ έκαστος ημών ας αρέσκη εις τον πλησίον διά το καλόν προς οικοδομήν» (Ρωμ.15:1-2).
Είθε όλοι να περιπατούμε ευαρέστως ενώπιόν Του!
Ιωάννης ΜΠΑΛΤΑΤΖΗΣ
Συνεχίζεται…
